بررسی فصل اول انیمه سریالی Demon Slayer /دیوکُش

بررسی فصل اول انیمه سریالی Demon Slayer/خون، شیاطین، اشکها و لبخندها /دیوکُش

انیمه Demon Slayer در تاریخ 6 آپریل 2019 منتشر شد و توانست در اندک زمانی به یکی از محبوب‌ترین انیمه های امسال تبدیل شود. انیمه Demon Slayer از روی مانگایی (کامیک بوک‌های ژاپنی) به نام Kimetsu No Yaiba ساخته شده است. فصل اول این انیمه دارای 26 قسمت 24 دقیقه‌ای است که در تاریخ 28 سپتامبر به پایان رسید. Demon Slayer مانند دیگر انیمه‌های هم سبک و سیاق خود دارای صحنه های خشن و خونبار است که عاشقان انیمه را کاملاً ارضا می‌کند. با ما در سایت ساعت هفت با بررسی فصل اول انیمه سریالی Demon Slayer همراه باشید.

مطالب مرتبط: بررسی انیمه سینمایی Demon Slayer: Mugen Train (جدید)

افسانه‌ی شیاطین آدمخوار

همه از شیاطینی سخن می‌گویند که آدم‌ها را می خورند و روزها از نور خورشید پنهان می‌شوند. اما همه این را افسانه‌هایی می‌دانند که واقعیت ندارد و قصه‌ای است که مادربزرگ ها برای نوه هایشان تعریف می‌کنند تا همیشه مراقب خود باشند. تانجیرو پسرک داستان ما هم همین فکر را می‌کرد….

خلاصه داستان / خونبار و بی رحم

تانجبرو پسری روستایی است که بعد از مرگ پدرش همه بار خانواده را به دوش می‌کشد. او در کنار دو برادر و دو خواهر کوچکترش و مادری مهربان زندگی شادی را می‌گذراند و غم را به کناری نهانیده است. صبح یک روز برفی برای فروش هیزم با اعضای خانواده‌اش خداحافظی می‌کند و به سوی شهر می‌رود تا مقداری پول بدست بیاورد. سفرش طولانی شده و مجبور می‌شود در شب به سوی خانه‌اش حرکت کند. در راه به کلبه‌ی پیرمردی ناشناس می‌رسد و مردی عجیب او را از شیاطینی که شبها در جنگل پرسه می زنند برحذر می‌دارد، تانجیرو راضی می شود تا شب را در خانه مرد بماند و فردا صبح زود به سمت خانه اش برود. صبح روز بعد از مرد تشکر می‌کند و راهی خانه می‌شود، وقتی به آنجا می‌رسد با وحشتناک‌ترین صحنه‌ی عمرش مواجه می‌شود.

بررسی فصل اول انیمه سریالی Demon Slayer / نفست را حبس کن

انیمه‌ی Demon Slayer از همان ابتدا شما را مسخ می‌کند. شاید عجیب باشد اما موضوع انتقام موضوعی کلیشه‌ای است که در همه جای دنیای سرگرمی می‌توان آن را دید از سینما گرفته تا رمان‌های بزرگ، از بازی‌های رایانه‌ای تا انیمه‌ها و انیمیشن‌ها، اما همیشه این نوعِ روایت است که به کلیشه‌ی انتقام رنگ و بویی تازه می‌بخشد و بیان روایت، نویسنده‌ای ماهر می‌خواهد. نویسنده انیمه Demon Slayer یعنی Koyoharu Gotouge به بهترین شکل ممکن و فوق العاده توانسته انیمه‌ای سراسر خونین و خشن و در عین حال احساسی و ترحم برانگیز خلق کند. از سوی دیگر داستان هیچ حاشیه روی بی‌جهتی ندارد و در عین سر راست بودن پر است از رمز و رازهای ناگفته که شما تا آخر فصل سوالات بسیاری را برایتان ایجاد خواهد شد. اینها از دلایلی است که شما را محو تماشای انیمه می‌کند.

شخصیت هایی به شدت جذاب که هر کدام متفاوت از دیگری هستند، هر داستانی قهرمانی دارد و برای اینکه شخصیت او مرحله به مرحله تکمیل شود، باید شخصیت‌های فرعی دارای ساختاری قوی و پر کشِش باشند. Demon Slayer پر است از این نوع کاراکترهای فرعی که هر یک هدفی دارند و پیشینه‌ای، اما بیشتر کاراکترها، مخصوصاً اعضای فرقه Demon Slayer پر رمزوراز هستند. این مورد بیشتر از همه در مورد رئیس آنها صدق می‌کند، که ظاهری دیو مانند دارد و کنیزهایش از دیوها و اهریمن‌های سریال ترسناک ترند. همینطور خود شیاطین هرکدام دارای ویژگی‌های منحصر به فرد هستند و نقاط ضعف و قوت خاصی دارند.

بررسی فصل اول انیمه سریالی Demon Slayer/نزاع درون

به هیچ عنوان فکر نمی‌کردم روزی انیمه‌ای پیدا شود که بتواند بدون دیالوگ‌های بی شمار شخصیت پردازی کند. نویسنده‌ی Demon Slayer اما به بهترین نحو توانسته این کار را انجام دهد. نزوکو شخصیتی است که شما را مجذوب خود می‌کند، با این که این شخصیت هیچ دیالوگی ندارد اما به شدت جذاب است و محال است که عاشقش نشوید و برایش دلسوزی نکنید. نزاعِ خویِ اهریمنی‌اش با نیمه ی دیگرش که هنوز انسانیت را حفظ کرده، کاملاً از ظاهر و صورت نزوکو (خواهر تانجیرو) پیدا است. برای محافظت از برادرش تنها عضو خانواده‌اش که برایش مانده هر کاری می‌کند، اما چون به اهریمن تبدیل شده، تنها شب‌ها می‌تواند از جعبه‌ای چوبی که برادرش او را با آن در طول روز جا به جا می‌کند، خارج شود.

با این که انیمه، خونین و خونبار است اما در عین حال بخاطر رابطه‌ای که میان تانجیرو و نزوکو برقرار کرده، غمناک نیز می‌باشد و لحظات دراماتیک انیمه بسیار پررنگ هستند. اما نویسنده به همین بسنده نکرده و توانسته طنز را نیز در داستان خود بگنجاند، دوستان تانجیرو یعنی اینوسکه و زنیتسو بار طنز داستان را بر عهده دارند و در جایی از سریال رفتارشان به شدت مضحک است و در جایی دیگر در کمال خونسردی شیاطین را تارومار می کنند. اینوسکه، نادان، بی رحم و در عین حال دلیر است، درست برخلاف زنیتسو که کاملاً ترسو، بزدل و خنگ است ولی دارای نیرویی عجیب است که خود نیز از آن خبر ندارد! نویسنده از طنز موقعیت نیز بهره برده و تنها به طنز گفتاری بسنده نکرده است و لحظات بامزه و جذابی را در طول انیمه به تصویر کشیده است.

اعجاز تصاویر

تصویرگری در Demon Slayer بسیار خوب کار شده و همانطور که گفته شد این امر بخاطر آن است که نزوکو تقریباً بدون دیالوگ است اما شما می توانید از صورتش به حسی که در آن لحظه دارد پی ببرید. رنگ ها به خوبی بیان کننده ی ذات درون شخصیت ها هستند مثلاً یکی از اعضای فرقه ی Demon Slayer لباسی زرد و نارنجی و موهایی به همان رنگ دارد، درست مانند شخصیتش که خوی آتشین دارد و می خواهد همه چیز را بسوزاند. یا همین تانجیرو لباسی چهارخونه دارد، به رنگ های سبز (که نماد عاقل بودن و دانایی و احساسات و مثبت اندیشی است) و مشکی (تیره بختی و بی رحم بودن در قبال شیاطین، مرگ و عزاداری است) که نیازی نیست روانشناسی رنگ بدانید تا به این ها پی ببرید. همه چیز کاملاً گواه آن است که تصویرگران Ufotable کار خود را به بهترین نحو انجام داده اند. تصاویر مبارزات پر تحرک و جذاب و نمایش افکت های تصویری به چشم نوازی اثر کمک کرده است. تلفیق سبک کلاسیک نقاشی در ژاپن با انیمه مخصوصاً در هنگامی تانجیرو از فورم هایِ ده گانه ضرباتِ سبکِ آب استفاده می‌کند، بسیار هماهنگ و مجذوب کننده است.

امیدواریم از مطلب ” بررسی فصل اول انیمه سریالی Demon Slayer ” لذت برده باشید تا بعد…