بررسی فیلم I Saw the Devil /بازی با شیطان

بررسی فیلم I Saw the Devil

“من شیطان را دیدم”(I.Saw.the.Devil) محصول سال 2010 فیلمی است در ژانر درام-مهیج به نویسندگی پارک هوون-جانگ که کارگردانی آن را کیم جی-وون بعهده داشته است. بازیگران اصلی این فیلم لی بیونگ هان(در نقش کیم سوهیون) و چویی مین-سیک(در نقش کیونگ چول)که بازیگر اصلی فیلم oldboy می‌باشند. با بررسی فیلم I Saw the Devil در بخش نوستالژی  سایت ساعت7 در خدمت شما هستیم. 

مطلب مرتبط: بهترین فیلم های سینمایی کره جنوبی / بهترین فیلم های کره ای تاریخ

خلاصه داستان:

وقتی که همسر یک افسر امنیتی به نام “کیم سوهیون” بدست یک قاتل روانی به نام “کیونگ چول” به قتل می‌رسد.او تصمیم میگیرد تا خودش عدالت را برای قاتل به اجرا بگذارد. اما او برای گرفتن انتقامش پای در راهی میگذارد که راه برگشتی ندارد و …

یکی از خشونت آمیز ترین فیلم های تاریخ…

فیلم “من شیطان را دیدم”(I.Saw.the.Devil) مسلماً یکی از خشونت‌بارترین فیلم‌های تاریخ سینماست. در این فیلم کلمه “انتقام” در نهایت آن برایمان تعریف شده است. صحنه‌های خونریزی و درگیری‌های جنون آمیز در فیلم به شدت زیاد است. هیجان و تَنِش در فیلم بقدری زیاد است که کارگردان به راحتی ریسک کرده و همان ابتدای فیلم چهره‌ی قاتل را به ما نشان میدهد. او در همان آغاز فیلم برایمان مشخص می‌کند که این یک فیلم رازآلود و جنایی نیست.

در سکانس ابتدایی فیلم قاتل را میبینیم که سوار بر ماشینش درجاده حرکت میکند. اما چیزی که خیلی در این تصویر بسته‌ای که دوربین از پشت صندلی راننده گرفته مشهود است آینه جلوی ماشین می باشد.جایی که دو بال فرشته در دو سمت آینه نصب شده است که در تاریکی مانند شاخ می باشد. این سکانس را می شود به دو صورت تعبیر کرد. اول اینکه می‌تواند نشانگر شیطان باشد فرشته‌ای که پس از طرد شدن با افکار انتقام‌جویانه به دنبال شکار انسان‌ها افتاد. که این تعریف شاید بیشتر میتواند برای سوهیون(پلیسی که به دنبال انتقام است)مناسب باشد. دوم اینکه میتواند نشانگر شیطانی باشد که با ظاهری شریف به شکار و کشتار وحشیانه انسان‌ها مشغول است.این تعریف مسلماً برای کیونگ چول(قاتل)مناسب می‌باشد.

نقدی صریح به انتقام…

این فیلم نقدی صریح به انتقام و کینه است اما یافتن پیام‌های اخلاقی در لابه‌لای این حجم از خشونت زننده کاری سخت و دشوار است. چیزی که هنگام دیدن این فیلم تجربه می‌کنید این است که حس انتقام و نفرت همزمان با شخصیت “کیم سوهیون” در شما نیز شدت می گیرد. شاید قصد کارگردان نیز از به تصویر کشیدن این همه خشونت ایجاد حس همدردی با شخصیت “سوهیون” در شما بوده است. تا در پایان بتواند یک تلنگر احساسی محکم به شما بزند جوری که انگار خودتان آن احساسات را تجربه کرده‌اید.گفتنی‌ست که فیلمنامه دارای نواقصی نیز می‌باشد که به وضوح در فیلم مشخص می باشد اما این ایرادات در اکثر موارد لطمه‌ای به روایت داستان نمیزند.

بازیهای بسیار عالی

《لی بیونگ-هان》 در نقش “کیم سوهیون” بسیار عالی و پراحساس ظاهر شده است و بخوبی از پس فراز و نشیب‌های احساسی شخصیتش برآمده است. اما 《چویی مین-سیک》در نقش “کیونگ چول” که نقش قاتل  را برعهده دارد ، چیزی فراتر از عالی و در حد شاهکار نقش‌آفرینی کرده است. او آنچنان در ایجاد حس تنفر در شما استادانه ظاهر میشود که در پایان شما نیز همراه با دیگر شخصیت‌ها به دنبال شکارش هستید. البته توانایی‌های “چویی مین-سیک”را پیش‌تر در شاهکار سینمای کُره یعنی فیلم “Oldboy” تماشا کرده بودیم.

از دیگر نکات قابل توجه در فیلم،فیلم‌برداری متفاوت و جلوه‌های تصویری آن می‌باشد که بسیار عالی کار شده است.برای مثال میتوان به سکانس مشهور درگیری “کیونگ چول”با دو قاتل دیگر در ماشین یاد کرد که چرخش دوربین و اسلوموشن تصویر سکانس فوق‌العاده تماشایی را رقم زده است. موسیقی متن نیز در برخی موارد خوب کار شده اما نمیتوان آن را فوق‌العاده خواند.

بازی با شیطان…

انتقام به مانند یک بازی دو سر باخت می ماند که در این فیلم به زیبایی به تصویر کشیده شده است. اینکه حتی انتقام نیز نمی تواند آن حس تهی و تو خالیی که در قلب “کیم سوهیون” بوجود آمده است را پر کند. انگار یک داستان با شیطان شروع کرده باشید. خوب مسلما این یک نقشه یک طرفه به سوی نابودی و  شکست است. ولی اینکه تا این اندازه خشونت برای نشان دادن مسئله ی “انتقام” ضروری باشد ، این یک علامت سوال است که برای همه ی بیننده هایی که این فیلم را می بینند پیش می آید و مسلما جواب قانع کننده ای برای آن نخواهید یافت!