بررسی فیلم sunset Boulevard / مرگ یک ستاره

روژین دارین
آبان ۹, ۱۳۹۹
۲۰:۴۰
دیدگاه‌ها
فیلم های سینمایی, معرفی فیلم, نقد و بررسی, نوستالژی

بررسی فیلم sunset Boulevard / مرگ یک ستاره

سانست بولوار (sunset Boulevard) فیلمی درام با درون مایه‌ای جنایی‌ست که در سال 1950 توسط بیلی وایلدر (Billy Wilder)، کارگردان پرآوازه و مشهور هالیوود کارگردانی شده است. فیلم‌نامه آن را چارلز براکت (Charles Brackett) و وایلدر به تحریر در آورده‌اند . سان ست بولوار در زمان نمایشش غوغای بسیاری به پا کرد و توانست در 11 رشته نامزد جایزه اسکار شود که در این بین 3 جایزه اسکار را توانست از آن خود کند و علاوه بر جوایز متعدد این فیلم برنده 4 جایزه گلدن گلوب نیز شد. این فیلم نظر منتقدان را به سمت خود جلب کرد و با گرفتن جایگاه دوازدهم در بین 100 فیلم برتر آمریکایی در قرن بیستم خود را یک شاهکار سینمایی اثبات کرد. همینطور این فیلم با امتیاز 8.4 در رتبه 65م بهترین فیلم‌های تاریخ سینما از نظر مردم در سایت IMDB قرار گرفته است. از جمله بازیگران این اثر می‌توان به ویلیام هولدن(William Holden)، گلوریا سوانسون(Gloria Swanson)، اریش فن اشتروهایم(Erich von Stroheim) و .. اشاره کرد. امروز در بخش نوستالژی سایت ساعت هفت به معرفی این فیلم قدرتمند پرداخته‌ایم با بررسی فیلم sunset Boulevard همراه ما باشید.

بخش مرتبط: بخش نوستالژی

خلاصه داستان

جو گلیس(ویلیام هولدن) فیلم‌نامه‌نویسِ درمانده‌ای که در شغل خود با موانع بسیاری روبرو است و شکست برایش پیش آمدی ناگریز است، فیلم‌نامه‌هایش از سوی کمپانی‌ها خریداری نمی‌شود و به خواسته‌هایش نمی‌رسد در نتیجه بحران مالی را پشت سر می‌گذارد. در جریان یکی از بدهی‌هایش مورد بی‌لطفی و بی‌وفایی اطرافیانش قرار می‌گیرد‌ پس او با فرار از دست طلبکارانش وارد عمارتی قدیمی می‌شود و ورود او به آن ساختمانِ مخوف دلیلی بر آشنایی او و نورما دزموند( گلوریا سوانسون ) هنرپیشه و ستاره سابق فیلم‌های صامت هالیوود می‌شود و زندگی جو در سایه نورما تغییر می‌کند…

بررسی فیلم sunset Boulevard /سانست بولوار ( متن حاوی اسپویل است)

شهرت یک اتفاق نسبی است و پیش آمدی مطلق نیست و تنها با گرفتن سهمی از قلب انسان‌ها می‌تواند ماندگار شود اما اگر مهمانی کم طاقت باشد، عرصه را بر میزبان تنگ می‌نماید. بسیاری از قربانیان شهرت و اعتبار نه تنها شخصیت حقیقی خود را مورد لطمه می‌بینند بلکه روح و روانشان را تقدیم ناملایمتی‌های روزگار می‌کنند. نورما دزموند ستاره‌ای دیرینه که از شهرت سابق خود سیراب نشده و در رویایش هنوز هم محبوب سینما است.

“فیلم سانست بولوار” با روایتی در فضای نوار به زندگی نورما می‌پردازد، شروعی از پایان غم انگیز دارد غافل از اینکه قصه‌ی اصلی را در لفافه‌ای از پایان معرفی شده‌اش به همراه دارد. قصه‌ی زنی میانسال که در اسارت شهرت سابقش غرق شده و در باور خود زمان برای او ایستاده است تا آوازه‌اش جاودانه باشد و کسی نمی‌تواند او را از خواب شهرتش بیدار کند. غافل از اینکه هالیوود او را رها کرده و با تغییر سلیقه‌ها دیگر نورما در میان فیلم‌های سینمایی دهه جدید جایگاهی ندارد.

در مقابل او جو گلیس فردی با روحیه منفعت طلب است که در ابتدا سعی دارد اوضاع را بر وفق مراد خود پیش ببرد و از شانس خود استفاده کند اما به تدریج شخصیت مغرور و خود شیفته نورما او را مایوس‌تر از قبل می‌کند و درصدد پس زدن عشق نورما به خودش می‌شود.

در سکانس‌های ابتدایی ورود جو به عمارتِ وهم آلود ، عمارتی مخوف که در اولین برخورد نورما در هاله‌ای از تاریکی قرار دارد به مانند جادوگری خبیث در قصر ارواح به نظر می‌آید. به تدریج رفتارهای سرد و خشک و روان پریشانه نورما و خدمتکارش فضای سرد و کهنه خانه ، قابِ عکس‌های متعد نورما در سرتاسر عمارت، تماشای هر روز فیلم‌های نورما جو را به ستوه آورده و او خود را در زندانی مجلل می‌بیند. او خود را از ثروت دنیا بی‌نیاز اما اراده‌اش را سرکوب شده می‌بیند.

استفاده از سبک نریشن در روایت داستان و شرح حال درونی جو ما را متوجه تغییر نظر و رویه او نسبت به وضع پیش آمده می‌کند او از عمارتی خاک گرفته و با شکوه که ملکه‌ای متکبر و خودخواه دارد به تنگ آمده و می‌خواهد نقش معشوقه را از دست بدهد و به زندگی سابقش برگردد. جو خود از شهرت‌طلبان است. در نمای ابتدایی زمانی که جسد جو گلیس در آب شناور است در بک گراند تصویر پلیس‌های بسیاری را می‌بینیم که از جو عکس‌برداری می‌کنند. گویی او نیز مانند نورما در نمای پایانی به خواسته خیالی خود رسیده است و حالا اسمش به عنوان فیلم نامه نویس تیتر روزنامه‌ها می‌شود.

در فلش بک قصه ما شاهد تلاشِ بسیارِ جو برای قرار داد بستن با کمپانی‌ها و تعصب او بر نوشته‌هایش هستیم، وایلدر در “سان ست بولوار” به طور غیر علنی به اعتراض علیه تبعات شهرت در هالیوود پرداخته است او همچنین از بازیگران فراموش شده‌ی فیلم‌های صامت مانند باستر کیتون ، هرا هوپر و همچنین کارگردان بی دومیل نیز در فیلم خود دعوت می‌کند و از فرمی عمیق به محتوا می‌رسد و بستری از واقعیات تلخ معروفیت را نمایان می‌کند. نمای پایانی ، لحظات پایین آمدن نورما از پله‌ها در مقابل دوربین خبرنگاران او را سمبل روحی که می‌خواهد وجود حقیقی‌اش را ثابت کند نشانه می‌رود، بازی بی‌نظیر و مسلط گلوریا سوانسون یکی از دلایل موفقیت و همذات پنداری مخاطب با فیلم است و سکانس پایانی مهری بر مهارت این توانایی است.

نتیجه گیری

سانست بولوار یکی از تاثیر گزار ترین فیلم های تاریخ سینما است و از روایتی خطی بهره می برد . فیلم نامه آن بسیار غنی و حساب شده است و تماشاگر را تا مدت ها به فکر فرو می‌برد. اگر به دنبال دیدن یک فیلم متفاوت و پرعمق هستید، فیلم سانست بولوار حتی بعد از گذشتِ بیش از نیم قرن از اکرانش، هنوز ارزش دیدن دارد…