بررسی فیلم The Old Guard / قصه‌ای نارس

روژین دارین
مرداد ۲۸, ۱۳۹۹
۱۷:۳۱
دیدگاه‌ها
فیلم های سینمایی, معرفی فیلم, نقد و بررسی

بررسی فیلم The Old Guard / قصه‌ای نارس

نگهبانانِ کهن (یا نگهبانانی از دیرباز) (The Old Guard) فیلمی در ژانر علمی،تخیلی و فانتزی به کارگردانی “جینا پرینس بایدوود” (Gina Prince-Bythewood) است که داستان زندگیِ ابرقهرمانانی نامیرا را دنبال می‌کند. این فیلم اقتباسی از کتاب کمیک با همین نام است که توسط “گرگ راکا” (Greg Rucka) نوشته شده است. از بازیگران فیلم می‌توان به شارلیزترون (Charlize Theron) (یک بار برنده بهترین بازیگر نقش اصلی زن در اسکار برای فیلم Monster محصول 2003) ، ماتیاس اسخونارتس (Matthias Schoenaerts)، مروان کنزاری(Marwan Kenzari)، لوکا مارینلی(Luca Marinelli)، چیویتل اجیوفور (Chiwetel Ejiofor) و کیکی لین (KiKi Layne) اشاره کرد. این فیلم محصول کشور آمریکاست و توسط شرکت Skydance Media تولید شده است. در ادامه با سایت ساعت هفت با بررسی فیلم The old guard همراه شما هستیم.

برای خواندن مطالب بیشتر در مورد فیلم های 2020 به لیست فیلم های سال 2020 مراجعه فرمایید.

خلاصه داستان:

از گذشته‌های دور قهرمانانی نامیرا و دلیر به رهبری اندی (شارلیزترون) در طول تاریخ برای نجات بشریت بپا خواستند تا صلح را در دنیا پایدار کنند. با این حال در این مسیر گرفتار فردی سودجو و منفعت طلب که خواهان پی‌بردن به رازِ جاودانگیِ آنهاست می‌شوند و این فرد با کمک مامور سابق سیا خواهان پیدا کردن قهرمانان و اکسیر فنا ناپذیرشان می‌باشد. با اضافه شدن نِیل(کیکی لین) بعد از چندین سال به گروه، جنگی میان خیر و شر درمی‌گیرد و تیمِ اندی باید خود را از تله تبهکاران رها کند.

قهرمان بودن آنها آنچنان ردپایی در ذهن مخاطب نمی‌گذارد و بیننده نمی‌تواند آنها را خیلی جدی به عنوان قهرمان بپذیرد…

بررسی فیلم The Old Guard

بی‌شک بشر از ابتدای خلقت همواره شیفته‌ی ایده‌ی قدرت‌های ماورایی و فراطبیعی بوده و به همین دلیل است که از دوران کهن تا به امروز ما اساطیرِ باستانی و داستان‌های متفاوتی از انسان‌های فوق بشری با قدرت‌های فرا انسانی را داشته‌ایم، که همواره مورد استقبال مردم قرار گرفته‌اند. در عصر حاضر بر خلاف گذشته قهرمانان جدید و عجیبی توسط سینما به انسانِ مدرن معرفی شده‌اند که چه بسا از قهرمانان کهن برای بشرِ مدرن شناخته‌تر هستند. قهرمانانی با قابلیتهای متفاوت که آمده‌اند تا آرزوهای بشر را به حقیقت تبدیل کنند و آنها را به رویاهایشان برسانند. قهرمانانی دارای قابلیت‌هایی مثل نامرئی شدن، نیروهای نامحدود، قدرتِ پرواز، به دست گرفتن نیرویِ عناصر طبیعت و… با این حال در میان همه ی این قدرت‌ها یک ضعف در اکثرا این قهرمانان وجود دارد و آن هم فناپذیری آنهاست.

فناناپذیری از آن دسته نیروهایی است که کمتر ابرقهرمانی آن را در وجود خود دارد اما در فیلم The Old Guard این ضعف به یک ایده برای پیشبردِ داستانِ قهرمانانِ فیلم در نظر گرفته شده است. اما چیزی که شما را ناامید می‌کند این است که ، آنها تنها به واسطه نامیرا بودنشان لقب قهرمان را یدک می‌کشند و فقط با بازگویی داستان‌هایی لفظی در طول فیلم در مورد اعمال قهرمانانه‌شان حرف زده می‌شود. برای همین قهرمان بودن آنها آنچنان ردپایی در ذهن مخاطب نمی‌گذارد و بیننده نمی‌تواند آنها را خیلی جدی به عنوان قهرمان بپذیرد. تیم به رهبری اندی ماموریتش را برای پیدا کردن کودکانِ سودانی آغاز می‌کند و در پانزده دقیقه اول فیلم بعد از کشتار مرگبار ایده غالب فیلم را برای بیننده مشخص می‌کند و سعی دارد تلنگری به مخاطب بزند و خود را محصولی منحصر به فرد نشان دهد اما در ارائه آنچه می‌خواهد ،عاجز می‌ماند و در نطفه خفه می‌شود.

علاوه بر کوتاهی در ساختارِ شخصیتِ قهرمان The Old Guard با شخصیت منفیی تک بعدی و فاقدِ قدرت در داستان رو به رو هستیم…

حتی بیوگرافی اندی و بوکر و قدمت سن آنها به قرن‌های دور و شرکتشان در جنگهای ناپلئون و صلیبی کمکی به پذیرش شخصیت‌ها و کهن بودنشان نمی‌کند چراکه هیچ توجیهی برای سازگاریِ روشِ زندگیِ آنها در طول سالیان سال و تغییراتِ فرهنگی و تکنولوژی وجود ندارد و بسیار کلیشه‌ای و دم دستی با ایده برخورد شده است. علاوه بر کوتاهی در ساختارِ شخصیتِ قهرمان The Old Guard با شخصیت منفیی تک بعدی و فاقدِ قدرت در داستان رو به رو هستیم . آنتاگونیستی که می خواهد اکسیرِ جاودانگی را کشف کند و در عین حال که فردی شرور معرفی می‌شود اما در حقیقت بزدلی است که تنها یک خواسته دارد و آن هم منفعت طلبی است و پروتاگونیست‌هایی که سعی در حفظ موهبت الهی‌شان دارد. فیلم یک ایده‌ي کاملا ساده و قابل حدس را به نمایش می گذارد و در نتیجه داستانی که میتوانست به یک قصه‌ی تاثیرگذار تبدیل شود و فیلم‌نامه‌ای ماندگار در سینما را رقم بزند ، مخاطبانش را از خود نا امید می‌کند.

اندی با بازی “شارلیز ترون” را به واسطه‌‌ی فیریکِ بدنی و شخصیت چند بعدیش می‌توان به عنوانِ رهبر و جنگجوی چند هزار ساله قبول کرد

فیلم نگهبانان کهن شخصیت‌های غیرقابل باوری دارد و به جز اندی با بازی “شارلیز ترون” را به واسطه‌ی فیریکِ بدنی و شخصیت چند بعدیش می‌توان به عنوانِ رهبر و جنگجوی چند هزار ساله قبول کرد اما مابقیِ اعضای “تیم اندی” این چنین حسی را به مخاطب منتقل نمی‌کنند و کارگردان با تکیه به بیوگرافی‌های لفظی از کنارِ شکل‌گیریِ شخصیت‌هایشان به واسطه نماهای تاثیرگذار و کاربردی به راحتی می‌گذرد و حتی نایل که به تازگی به گروه اضافه شده و انتظار می‌رود تنها سوالات مخاطب را از اندی بپرسد اما اطلاعاتی رد و بدل نمی‌شود و پیشبرد داستان تنها بر دیالوگ‌های روزنامه وار طول داستان تکیه دارد.

همه‌ي فعل و انفعالات در فیلمِ The Old Guard در حدِ سطحی و ساده باقی می‌ماند که یکی از اصلی‌ترین دلایل عدمِ محبوبیت این فیلم شده است. بایدوود در زمینه طراحی لباس و صحنه حساسیتی به خرج نداده و همه چیز حتی قصه به صورت ساده و به دور از جذابیت رقم می‌خورد. اما با این حال پایان داستان با پیدا شدن دوستِ اندی خبر از استارت خوردن قسمت دوم The Old Guard را می‌دهد که با توجه به داستان شماره اول خبر ناگواری محسوب می‌شود!

نتیجه گیری

فیلم The Old Guard تنها تاثیری که روی مخاطب می‌گذارد تلف کردن زمان او‌ با نشان دادنِ کلیشه‌های بسیار زیاد است. فیلم خلاقیتی را دنبال نمی کند از این رو ” نگهبانان کهن” را میتوان در گروهِ فیلم‌های ناموفق و ناامید کننده‌ی سال 2020 قرار داد.