بررسی فیلم Da 5 Bloods / ملتی یک رنگ

روژین دارین
شهریور ۱۳, ۱۳۹۹
۱۸:۲۱
دیدگاه‌ها
فیلم های سینمایی, معرفی فیلم, نقد و بررسی

بررسی فیلم Da 5 Bloods / ملتی یک رنگ

پنج هم خون (Da 5 Bloods) فیلمی درام در بستری از ژانر جنگی به کارگردانی “اسپایک لی” (Spike Lee) است. اسپایک لی کارگردان آمریکایی و دارنده جایزه اسکار در سال‌های فعالیت خود بوده است. این فیلم با همکاری اسپایک لی (Spike Lee) ، پاول دی مئو (Paul De Meo)، دنی بیلسون (Danny Bilson) و کوین ویلموت (Kevin Willmott) به نگارش در آمده است. بازیگران بسیاری از جمله ژان رنو (Jean Reno) که آثار بسیار شاخصی را در کارنامه خود دارد از جمله نیکیتا، بوسه فرانسوی و فیلم‌های لئون و به علاوه چادویک بوزمن (Chadwick Boseman) که شاخص‌ترین فعالیت او “پلنگ سیاه” در دنیا فیلم‌های ابر قهرمانی است و به تازگی در سال ۲۰۲۰ بر اثر سرطان روده در گذشت در این فیلم به هنرنمایی پرداخته‌اند. این فیلم به تبعیض نژادی و اعتراض به عدم تاکید از حضور موثر سیاه پوستان در جنگ ایالات متحده و ویتنام ساخته شده است. اسپایک لی در فیلم مالکوم ایکس (Malcolm X) این دغدغه‌اش را بیان کرده بود.‌ از دیگر بازیگران فیلم می‌توان به دلروی لیندو (Delroy Lindo)، جاناتان ماجورز(Jonathan Majors)، کلارک پیترز (Clarke Peters) و نورم لویس (Norm Lewis) اشاره کرد. این فیلم محصول سال ۲۰۲۰ و از پر هزینه‌ترین فیلم اسپایک لی (35 تا 45 میلیون دلار) بوده است. قرار بود این فیلم در جشنواره کن به نمایش دربیاید اما شبکه نتفلیکس به دلیل شیوع ویروس کوید_۱۹ این فیلم را در سال ۲۰۲۰ منتشر کرد و امتیاز پخش این فیلم را بر عهده گرفت. در ادامه با سایت ساعت هفت با بررسی فیلم 5 Da bloods همراه باشید.

برای خواندن مطالب بیشتر در مورد فیلم های 2020 به لیست فیلم های سال 2020 مراجعه فرمایید.

خلاصه داستان:

در خلال جنگ ویتنام در دهه ۱۹۷۰ پنج سرباز سیاه پوستِ آمریکایی به رهبری فردی بنام نورمن با یکدیگر پیمان می‌بندند که مثل برادر غمخوار و حامی یکدیگر باشند در این میان جعبه‌ای از شمش‌های طلا سر راه آنها قرار می‌گیرد و نورمن طی حادثه‌ای کشته می‌شود و چندین سال پس از جنگ این چهار برادر و سرباز تصمیم دارند که به محل خدمت سابق خود در ویتنام برگردند و باقی مانده رهبر خود و گنج خاک شده را پیدا کنند و…

حاوی اسپویل داستانی می باشد…

نقد و بررسی فیلم Da 5 Bloods / ملتی یک رنگ

تاریخ شروع جنگ‌ها با تاریخ شروع بشریت همراه است که از نبردهای کوچک تا جنگ‌های جهانی قدمت دارد. علت‌ها و انگیزه‌های بسیاری پشت این جنگ‌ها بوده که معمولا مسائلی از جمله اختلاف نظر، دیکتاتوری، اختلافات عقیدتی و مذهبی، نژاد پرستی، زیاده خواهی و غارتگری از پایه‌های اصلی اینگونه جنگ‌ها بوده است که با گذشت زمان از جمله اختراعات بسیار، تب وتاب این حرکت خشونت آمیز را بالا برده و باعث شده جغرافیا ذات مردم را جهت‌گیری کند و جنگی که اختلاف بین دو رهبر حکومت است منجر به کشته شدن و جراحات دائمی در بین مردم بی‌گناه سرزمین‌ها شود. اما همه چیز فقط در ظاهر جسمانی پیش نمی‌رود و گاها روح‌هایی آسیب دیده وجود دارند که با هیچ مرهمی برگشت پذیر نیستند. حال اگر این مسئله در سایه نژاد پرستی و سیاست‌های غیر انسانی و غلط رخ دهد نتیجه‌اش می‌تواند جنگ سردی باشد که هیچگاه پایان ندارد.

پنج هم خون به زندگی چند سرباز قدیمی سیاه پوست آمریکایی می‌پردازد که هنوز خود را هم تیمی و جنگ را ناتمام می‌دانند. این چهار سرباز، کهنه زخم‌های روحیِ بسیاری را در سینه خود دارند. حضور پسر بچه‌ای معلول روح آنها را به درد می‌آورد و در اینجا آغاز گذشته شروع می‌شود. هنوز مین‌های بسیاری در دل جنگل وجود دارد و در‌گیری‌ها بین مردمِ ویتنام و سربازها با وجود گذشت سالیان سال در جای خود باقی مانده حتی تبعیض نژادی نیز هنوز پابرجاست و به استعاره‌ای گرفتن این حق با بدست آوردن طلاها جبران می‌شود.

“هرگاه پایم را از در خانه‌ام بیرون میگذارم با صحنه گشت زنی نیروهای پلیس مواجه می‌شوم و حس می‌کنم در مقر پلیس زندگی می‌کنم، کاملا می‌توانم حس کنم چقدر بی‌ارزش هستم.”

دیالوگ‌های بسیاری در زمینه تاکید بر حضور سیاه پوستان در جامعه به عنوان افرادی پرقدرت، کار آمد و موفق استفاده می‌شود. در سکانس آغازین نمایی کلی را داریم و سکانس‌های دیگر رشادت‌های سیاه پوستان در جنگ‌ها ، دیالوگ ها و نقل قول‌هایی از افراد ورزشکار و فرهیخته سیاه پوست که خود نشان می‌دهد با فیلمی جهت‌دار رو به رو هستیم که خواهان برابری ، عزت انسانی، ارزش و رهایی از ظالمان عصر خود است و با اعتراض در برابر فیلم‌های هالیوودی که جنگجویان ویتنامی را بی‌رحم و آمریکایی‌ها را به خصوص سفید پوستان را خیرخواه و دلسوز نشان می‌دهد قصد دارد قدم متفاوتی بردارد. که این امر به خودی خود فیلم را قدمی موثر برای شنیدن صدای حق تلقی می‌کند، که این حرکتی قابل تحسین است اما در این بین پنج هم خون در زمینه فیلم سازی ضعف‌هایی دارد که باعث شده تا از دید مخاطب فیلم آنچنان کوبنده نباشد به طور مثال بازیگران کارکترهای خاصی را ارائه نمی‌دهند و انتظار میرفت هر کدام شخصیت‌هایی متمایز و منحصر به فرد را از خود نشان می‌دادند. به جز پل که به خاطر قتل نورمن از اختلال پس از سانحه رنج می‌برد اما مابقی افراد بیوگرافی خاصی را ارائه نمی‌دهند و آنچنان که در داستان اشاره شده روابط عاطفی و دوستانه‌ای ندارد و این دوستی در حد دیالوگ باقی می‌ماند و در صحنه‌ای با کشته شدن یکی از سربازان توسط مین جنگی باقی دوستان واکنش غمناک یا تاسف باری را در چهره و دیالوگ‌هایشان نشان نمی‌دهند.

“جنگ برای پول است و پول برای جنگ “

از دیگر نکات ضعف فیلم ریتم کند آن است و در رفتن فرم به محتوا عاجز است که برای همراه شدن با ” پنج همخون” قصه جذابی را نمی یابیم. اسپایک لی سعی کرده با گروهی جنگجوی قدیمی ، با انگیزه‌ای مانند طلا در زیرِ سایه جنگ ویتنام داستانی جذاب و در عین حال هیجان انگیز را روایت کند اما مخاطب را از خود نا‌امید می‌کند.

از نکات مثبت فیلم میتوان به ایده‌های نو در زمینه گریم سربازان در گذشته اشاره کرد با فلش بک چهره این چهار سرباز با کاهش سن تغییری نمی‌کند و گویی آنها در میانسالی مانده‌اند که این تاکید کارگردان و نگاه عمیق او بر سرگذشت سربازان است چرا که در واقع گذشت زمان هیچ چیز را در روح آنها تغییر نداده است.

نتیجه گیری:

پنج هم خون فیلمی عالی نیست اما می توان با دیدی مثبت آن را تلنگری دید برای مقابله با نژاد پرستی و شنیدن صدای مظلومیت سیاهپوستان. پنج هم خون فیلمی سیاسی است که با جهت گیری تبعیض‌های نژادی می‌کوشد سهم سیاه پوستان را در دوره جنگ ویتنام و رشادت‌های آنها را تاثیر گذار جلوه دهد و دریچه ای برای صدای حقوق از دست رفته انسانهای رنج دیده از جهالت افرادی خودخواه باشد…