بررسی فیلم The Artist / گذری تاریخی از سینما
فیلم آرتیست (Artist) یک فیلم فرانسوی در سبک درام عاشقانه می‌باشد. این فیلم به کارگردانی و نویسندگی Michel Hazanavicius کارگردان و نویسنده‌ی فرانسوی در تاریخ 15 می 2011 برای اولین بار در جشنواره Cannes به نمایش در آمد و نظرات بسیار مثبتی را به خود جلب کند. فیلمی سیاه سفید و کاملا بدون صدا (صامت) که با آهنگ های کلاسیک و خاطره انگیز رنگارنگ شده است. از جمله بازیگران مطرح فیلم می‌توان به Jean Dujardin در نقش جورج ولنتین و Bérénice Bejo در نقشِ پِپی میلر اشاره کرد. این فیلم در اسکار سال 2012 (بهترین فیلم‌های اسکار 2020) توانست 5 جایزه اسکار (بهترین فیلم ، بهترین بازیگر نقش اصلی مرد ، بهترین کارگردان ، طراحی لباس و بهترین موسیقی اصلی) و در گلدن گلوبِ همان (بهترین فیلم های گلدن گلوب 2020) سال نیز سه جایزه (بهترین فیلم کمدی یا موزیکال ، بهترین موسیقی و بهترین بازیگر نقش اصلی مرد) را از آن خود کرد. با سایت ساعت هفت با ” بررسی فیلم The Artist ” همرا باشید.
برترین فیلم‌های اسکار
در بخش جدید سایت ساعت هفت قصد داریم تا نگاهی به برندگان اسکار از سال 2000 تا 2020 بیندازیم و هر یک را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار دهیم. متن پیش رو برترین فیلم اسکار سال 2012 می‌باشد. برای دیدن لیست کامل اسکاری های هر سال کلیک کنید….
در این فیلم کارگردان شما را وادار می‌کند تا تمامی احساسات و افکار کاراکتر‌های داستان را از روی حرکات و اکت‌هایشان تشخیص بدهید
بررسی فیلم The Artist (بررسی بدون اسپویل)
“وحید یعقوبی”
فیلم آرتیست یک گذر صد دقیقه‌ای از دنیای فیلم‌های صامت و سیاه و سفید می‌باشد که روایتی شیرین و جذاب دارد. در این فیلم قرار نیست که شما درگیرِ ماجرایی پیچیده و پر معنا شوید بلکه داستانی عاشقانه و ساده را دنبال می‌کنید. مسلما مشخص‌ترین بارزه‌ی این فیلم حس نوستالژیک و خاصی است که به بینندگانش منتقل می‌کند. قاب‌بندی‌های زیبا و هنری که با موسیقیِ گوشنواز و کلاسیک همراه شده‌است. و به آرامی چشم‌ها و گوش‌هایتان را نوازش می‌کند. البته می‌توان فیلم را نقدی به فیلم‌سازیِ مدرن نیز دانست. فیلم‌هایی که اگرچه با کمکِ تکنولوژی و جلوه‌های صوتی و تصویریِ پیشرفته بسیار متنوع و خلاقانه‌تر شده‌اند. اما در بسیاری موارد تنها مایه‌ی آزار و اذیتِ چشم‌ها و گوش‌های مخاطبانشان می‌شوند.
در این فیلم میبینیم که با ورودِ فیلم‌های ناطق (صدا دار) به سینماها به یکباره فیلم‌های صامت از دور خارج می‌شوند. در حالی که از ترکیب این دو می‌شود فیلم‌هایی بسیار قوی‌تر خلق کرد. فیلم‌هایی با قاب‌بندی‌های زیبا و آهنگ‌های تاثیرگذار که با دیالوگ‌های ناب و رنگ بندی‌های جذاب و داستانی خلاقانه همراه شده‌است که مطمئنا طیف وسیع‌تری از تماشاگران را راضی خواهد کرد. در این فیلم کارگردان شما را وادار می‌کند تا تمامی احساسات و افکار کاراکتر‌های داستان را از روی حرکات و اکت‌هایشان تشخیص بدهید. در فیلم ارتیست این شما هستید که حرف‌ها و دیالوگ‌های داستان را در ذهنتان خلق می‌کنید و این همان خواسته‌ای است که کارگردان فیلم از شما دارد ، همراه شدن با فیلم به وسیله‌ی قوه‌ی تخیل و خیالتان که بسیار جالب و تامل برانگیز است.
در فیلم آرتیست اگرچه داستانی ساده و سرراست را همراه هستید اما شیوه‌ی روایت آن بسیار نوآورانه و متفاوت می‌باشد
از این‌ها گذشته “ژان دوژاردن” با نقش آفرینی پر اباهت و دوست داشتنی‌اش در این فیلم ثابت می‌کند که هنر بازیگری چیزی فراتر از صرفا نشان دادن چند احساس مختلف و بیان چند خط دیالوگ می‌باشد. او در این فیلم با تک تک نگاه‌ها ، خنده‌ها و اشک‌هایش و بدون نیاز به هیچ دیالوگی شما را درگیر داستانش می‌کند. در فیلم آرتیست اگرچه داستانی ساده و سرراست را همراه هستید اما شیوه‌ی روایت آن بسیار نوآورانه و متفاوت می‌باشد که به خوبی ضعف‌های داستان را پوشش می‌دهد. ضعف‌هایی هم‌چون رابطه‌ی کم‌جان و بی‌رمغِ کاراکتر‌های اصلی داستان ، که در پس زمینه‌ی سینمایی فیلم گم شده‌است و تنها در پانزده دقیقه‌ی انتهایی فیلم کمی خودنمایی می‌کند. در واقع می‌توان گفت که داستانِ فیلم کمک چندانی به کاراکتر‌هایش برای ایجاد صحنه‌های دراماتیک و تاثیرگذار نمی‌کند. و در بیشتر موارد این بازیگران هستند که با هنرنمای‌شان به سکانس‌های مختلف جان می‌بخشند.
فیلم Artist در مورد یک سقوط آزاد از بلندیِ یک ساختمان به پایین است
بررسی فیلم The Artist (بررسی بدون اسپویل)
“امین علیرضائی”
فیلم The Artist یک فیلم سیاه و سفید صامت است که داستان گذر سینما از دنیای صامت به ناطق را به تصویر کشیده‌است. این فیلم بیشتر شبیه یک پل تاریخی می‌ماند که با عبور از آن کمی از طعم تغییرِ ذائقه و علاقه‌ی مردم به یک هنر را متوجه می‌شویم. داستان فیلم در مورد “جورج ولنتین” یک بازیگر اسطو‌ره‌ای سینمای صامت است که او به همراه سگش از شهرت ویژه‌ای نزد مردم و سینما دوستان برخوردار است اما هر چیز ویژه و دوست داشتنی روزی تکراری و قدیمی می‌شود و وقتی که سینمای ناطق با دیالوگ‌ها و صدای زیبای خواننده‌ها وارد عرضه‌ی سینما شد شاهد عفول و محوِ روز افزونِ سینمای صامت و شکل‌گیریِ نوع جدید و مدرن‌تری از هنر سینما شدیم. فیلم Artist در مورد یک سقوط آزاد از بلندیِ یک ساختمان به پایین است و در این میان می‌توانیم ببینیم که چطور با ورودِ سینمای ناطق و همین‌طور ظهور زن ستاره‌ای جدید ، “جورج ولنتین” از ستاره‌ای پرطرفدار به یک انسان عادی که هیچ‌کس دیگر او را نمی‌شناسد ، تبدیل می‌شود.
فیلم به شکل زیبایی این چرخش روزگار و شکست یک انسان را به تصویر کشیده‌است
جورج نمی‌خواهد قبول کند که این ، انتهایِ مسیرِ فیلم‌های بدون صداست پس با اسرار و غرور بر سرِ حرفش می‌ماند و لحظه لحظه شاهد از دست رفتن همه چیزش می‌شود. در ابتدا او با اصرار فیلم صامتی را با بودجه خود می‌سازد و با سقوط سهامش و فروش نکردن فیلمش به یک ورشکسته تبدیل می‌شود. او زنش ، خانه‌اش و ثروتش را در راه این غرور از دست می‌دهد. تنها چیزی که برایش می‌ماند سگ وفادارش است که در همه لحظه و همه حال در کنارش است….
فیلم به شکل زیبایی این چرخش روزگار و شکست یک انسان را به تصویر کشیده‌است. مردمی که در ابتدا برای دیدن یا گرفتن امضا از او جان فشانی می‌کردند اما بعد از مدتی حتی او را نمی‌شناسند. جورجی که همیشه در مواجهه با همه چیز لبخند می‌زد اما دیگر نمی‌تواند بدون الکل آرامشی داشته باشد او از درون متلاشی شده اما هنوز غرور کاذبش نمی‌گذارد که او واقعیت را در مورد تغییر عصر و روزگار قبول کند و ذره ذره نیستی خود را به چشم می‌بیند.
صحنه‌ی ابتداییِ نپذیرفتنِ عصر جدید فیلم‌های ناطق از طرف جورج یک صحنه‌ی خاص و منحصر به فرد در فیلم است. در این صحنه به یکباره متوجه صداهایی در درون فیلم می‌شویم. (صداهایی که یه علت صامت بودن فیلم شکل معنادارترس به خود گرفته‌است) در این صحنه‌ها فیلم می‌خواهد گذر و تغییر روزگار از دوران بی‌صدا به دوران صدا‌ها را در پلانی به تصویر بکشد که به شدت به شکل فوق‌العاده تاثیرگذاری صداگذاری شده است. او داد میزند اما صدایش در نمی‌آید و هیچ چیز نمی‌تواند بگوید در حالی که همه چیز صدادار شده‌است. در حقیقت این طعنه‌ای به اوست که نتوانسته در جریان تغییر روزگار قدم بردارد و در دنیای صامت خود گرفتار شده‌است.
او در حقیقت نماد سینمای صامت است که می‌خواهد خودنمایی و جلوه‌گری کند اما در برابر سینمای ناطق نمی‌تواند قد علم کند…
صحنه‌ای دیگر جورج را درگیر صحبت و بحث با سایه‌ی خود میبینیم. این یکی دیگر از تاثیرگذارترین قسمت‌های فیلم است. او حتی از غرورش نیز (در اینجا به شکل سایه آن را میبینیم) بیزار است و بر سر سایه‌اش (در حقیقت غرورش) فریاد میزند که او را ترک کند و میبینیم که سایه از او دور و محو می‌شود. او دیگر حتی غروری نیز ندارد… او در حقیقت نماد سینمای صامت است که می‌خواهد خودنمایی و جلوه‌گری کند اما در برابر سینمای ناطق نمی‌تواند قد علم کند!
اوست که نماد سینمای ناطق و در حقیقت علت نابودی جورج(سینمای صامت) محسوب می‌شود.
اما نماد سینمای ناطق در فیلم “پپی میلر” است. او به طور اتفاقی در میان جمعیت به جورج ولنتین برخورد می‌کند اما با عکس العمل مهربانانه‌ی او رو به رو می‌شود پس او از آن روز تصمیم می‌گیرد تا به هالیوود رفته و بازیگر شود. او پله‌های طرقی را یکی یکی پشت سر گذاشته و از یک بازیگر معمولی به خاطر قبول بازی در یک فیلم ناطق به دلیلِ صدای خوبش تبدیل به یک ستاره‌ی نوظهور و پرطرفدار در هالییود می‌شود و اوست که نماد سینمای ناطق و در حقیقت علت نابودی جورج(سینمای صامت) محسوب می‌شود. در انتهای فیلم شاهد ادغام هر دو هنر در هم و ساخت سبک و هنری متفاوت هستیم که هیجان انگیزتر است و می‌تواند از هر دو سینما به شکلی موازی و جذاب‌تر استفاده و در کل سینما را محبوب و ماندگارتر از همیشه مبدل کند….
اگر از علاقه مندان و پیگیر کنندگان جدی سینما هستید می‌توانید از دیدن فیلم لذت ببرید و این گذر تاریخی را به شکل یک فیلم عاشقانه و سیاه و سفید نظاره کنید. فیلم با بازی بسیار خوب و عمقی Jean Dujardin که به خاطر این فیلم برنده‌ی جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد در مراسم اسکار ۲۰۱۲ و جوایز متعدد دیگر بوده‌است. بازی او فانتزی ، پر عمق و هنریست و می‌توانید از دیدن نقش‌آفرینی‌های او در طول فیلم لذت ببرید. از طرفی استفاده‌ی حیرت انگیز از آهنگ در تک تک صحنه‌ها و سکانس‌ها در طول فیلم به شکل ویژه‌ای فیلم را هنری کرده است.
نتیجه گیری…
به طور کلی آرتیست فیلمیست که از حیثیت هنری سینما دفاع می‌کند و اهداف و چشم‌اندازهای این هنر را برایمان نشان می‌دهد. اهدافی که در حالِ حاضر زیر چکمه‌های آهنین تکنولوژی له گردیده و روز به روز از ذات اصلی خود دور می‌شود. مسلما این فیلم طرفداران فیلم‌های هیجانی و اکشن را سیر نخواهد کرد اما برای طرفداران پراپاقرص سینما غذایی کامل و کم نقص خواهد بود. فیلمی که می‌توانید از قاب‌بندی‌های زیبا ، بازی‌های قدرتمند و حس نوستالژی که درونش است لذت ویژه‌ای ببرید.
فیلم The Artist
نمره سایت ساعت 7
(خیلی خوب)
گذری تاریخی از سینما
به طور کلی آرتیست فیلمیست که از حیثیت هنری سینما دفاع می‌کند و اهداف و چشم‌اندازهای این هنر را برایمان نشان می‌دهد. اهدافی که در حال حاضر زیر چکمه‌های آهنین تکنولوژی له گردیده و روز به روز از ذات اصلی خود دور می‌شود. مسلما این فیلم طرفداران فیلم‌های هیجانی و اکشن را سیر نخواهد کرد اما برای طرفداران پراپاقرص سینما غذایی کامل و کم نقص خواهد بود. فیلمی که می‌توانید از قاب‌بندی‌های زیبا ، بازی‌های قدرتمند و حس نوستالژی که درونش است لذت ویژه‌ای ببرید…
