بررسی فیلم The Two Popes / جدالِ دو پاپ

بررسی فیلم The Two Popes

فیلم “دو پاپ” (The Two Popes) یک درام-بیوگرافی ۱۲۵ دقیقه‌ای محصول شبکه Netflix است. این فیلم براساس رمانِ “The Pope” نوشته‌ی “آنتونی مک‌کارتن” (Anthony McCarten) و همینطور فیلمنامه‌ای به قلم خود او ساخته شده است. “فرناندو میرلس”(Fernando Meirelles) برزیلی که بیش‌تر برای ساخت فیلم “City of God” (شهر خدا) شهرت دارد،کارگردانی این فیلم را بعهده دارد. همچنین “جاناتان پرایس”(Jonathan Pryce) و “آنتونی هاپکینز”(Anthony Hopkins) بازیگران اصلی این فیلم می‌باشند. این فیلم در تاریخ ۲۷ نوامبر ۲۰۱۹ در کشور آمریکا و ۲۹ نوامبر ۲۰۱۹ در انگلیس به اکران محدود رسید و توانست نظرات مثبتی از سوی منتقدین دریافت کند.همچنین فیلم “دو پاپ”(The Two Popes) در مراسم گلدن گلوب سال ۲۰۲۰ نامزد جایزه بهترین فیلم سال نیز گردید. با بررسی فیلم The Two Popes با سایت ساعت هفت همراه باشید.

اگر به دنبال دیدن نقدهای بیشتری از فیلم های سال 2019 میگردید به لیست فیلم های سال 2019 مراجعه فرمایید. (فیلم های 2020 نیز در لیست فیلم های سال 2020 موجود است.)

خلاصه داستان…

داستان فیلم از زمان انتخاب پاپ بندیکت شانزدهم(با بازیِ آنتونی هاپکینز) در سال ۲۰۰۵ آغاز می‌شود.او یک پاپ سنتی است که شدیداً مخالف اصلاحات می‌باشد تا اینکه هفت سال بعد از انتخاب شدنش بعنوان پاپ با کاردینال خورخه ماریو برگوگلیو(با بازیِ جاناتان پرایس) ملاقات می‌کند. گفتگو و مباحثه با کاردینال برگوگلیو سرانجام پاپ را به این نتیجه می‌رساند که….

نقد و بررسی فیلم…

فیلم “The Two Popes” را میتوان هدیه سینما در سال ۲۰۱۹ به مخاطبین قدیمی سینما دانست. کسانی که آنقدری فیلم دیده‌اند که دلیلشان برای تماشای یک اثر سینمایی تنها سرگرم شدن با چندین صحنه‌ی اکشن یا داستانی مافوق طبیعی و پیچیده و یا حتی حضور فلان بازیگر و …. نباشد. کسانی که هنگام تماشای یک فیلم به دنبال دیدن،شنیدن و به طور کلی تجربه‌ی حسی متفاوت هستند‌. البته این بدان معنا نیست که مخاطبان کمتر جدی سینما نمی‌توانند از دیدن این فیلم لذت ببرند.

کافیست به یاد داشته باشید که این فیلم درباره‌ی دو تن از مهم‌ترین و قوی‌ترین افراد مذهبی در قرن حاضر است. پس تماشای گفتگوها، مجادله‌ها و بعضاً گذشته‌ی آنها برای همه‌ی افراد میتواند دیدنی باشد.”دو پاپ” فیلمی به دور از زرق و برق هالیوودی (مانند روزی روزگاری در هالیوود اثر جدید کوئنتین تارانتینو) به دور از حواشیِ زیاد (مانند جوکرِ تاد فلیپس) و بدون هزینه‌های گزاف (مانند مرد ایرلندیِ مارتین اسکورسیزی) و در عین حال دوست‌داشتنی،جذاب و پرمعنا است. در این فیلم دیگر خبری از تقابل قدیمیِ مذهب و علم نیست بلکه شاهد تقابل مذهب با خودش هستیم. در واقع به نوعی میتوان گفت خانه تکانی مذهب سنتی توسط مذهب مُدرن را نظاره‌گر هستیم. این فیلم پاپ را نه بعنوان یک نماد تقدس بلکه بعنوان یک انسان به ما معرفی می‌کند. ما نه تنها با خوبی‌هایش بلکه با نقاط ضعف،طرز فکر و ویژگی‌های او آشنا می‌شویم. در واقع این فرصتی بینظیر برای آشنایی بیشتر با پاپ بدور از هیاهو و دیوارهای شهر واتیکان است.

“فرناندو میرلس”(کارگردان فیلم) بدون هیچ شتابی و بادقت و ظرافت داستانش را پیش می برد و تقریباً در هیچ کجای فیلم اثری از هیجان‌زدگیِ بیخود و یا انحرافات بیهوده نیست. او حتی به علت کناره‌گیری پاپ بندیکت شانزدهم نیز به شکلی نا‌محسوس و کاملاً سربسته می پردازد و به نوعی قضاوت را به بینندگان می سپارد.یکی دیگر از نکاتی که هنگام تماشای فیلم نظر شما را جلب می کند استفاده بجا و خلاقانه میرلس از رنگها و لوکیشن‌های مختلف در طول فیلم است. او برای هر موضوعِ بحثی یک لوکیشنِ متفاوت با رنگ‌آمیزی مجزا در نظر گرفته که با حال و هوای آن بحث هم‌خوانی داشته باشد. این کار او بسیار نوآورانه است.

همچنین میتوان گفت “آنتونی مک‌کارتن”(نویسنده) در این سالها با نوشتن فیلمنامه فیلم‌هایی مانند “تئوری همه چیز”(The Theory of Everything),”تاریکترین لحظات” (Darkest Hour) و “حماسه کولی”(Bohemian Rhapsody) که همگی براساس زندگی شخصیت‌های واقعی بوده است. به نوعی در نوشتن فیلمنامه‌های بیوگرافی و حماسی تبحر پیدا کرده است. حال باید در نظر گرفت که او فیلمنامه”The Two Popes” را براساس کتابی که خودش آن را نوشته (The Pope) به رشته تحریر درآورده است که نشان می دهد او به خوبی با جزئیات داستانش آشنایی دارد.

البته تمام اینها باعث نمی‌شود که این فیلم بی‌نقص باشد،برخی از فلش‌ بک‌هایی که مربوط به گذشته ی پاپ فرانسیس است تاحدودی غیرضروری و خسته‌کننده است.همچنین بنظر می‌رسد با توجه به سوژه‌ای اینچنین جنجالی سازندگان میتوانستند هیجان بیشتری به فیلمشان تزریق کنند تا بتوانند مخاطبان زیادتری را جذب داستان کنند.اما آنها ریسک نکرده و ترجیح داده‌اند تا تمرکز اصلی فیلم را برروی بُعد معنوی داستان بگذارند و میبینیم که به جزئیات کناره‌گیری “پاپ بندیکت شانزدهم” در فیلم پرداخته نمی‌شود.

اما مسلماً چیزی که این وقت‌گذرانی دو ساعته را جذاب‌تر و تماشایی‌تر کرده هنرنمایی فوق‌العاده بازیگران فیلم است.”آنتونی هاپکینز” و “جاناتان پرایس” آنچنان نقش‌هایشان را با تبحر و ظرافت از آب درآورده‌اند که شما فراموش می‌کنید در مقابلتان خالق یکی از شرورترین شخصیت‌های تاریخ سینما(هانیبال لکتر) و همچنین خالق یکی از مرموزترین شخصیت‌های شرور تلویزیون در یک دهه گذشته(گنجشک اعظم) نقش‌آفرینی می‌کنند.اگر فیلم را بادقت تماشا کنید مطمئنا شما هم متوجه خواهید شد که این دو در خلق سکانس‌های احساسی و کُمدی فیلم تا چه حد استادانه عمل کرده‌اند.

امیدوارم از مطلب “بررسی فیلم The Two Popes” لذت برده باشید تا بعد…