بررسی فیلم The Tomorrow War – در جدال با فضائی‌ها
جنگ فردا / The Tomorrow War فیلمی اکشن-تخیلی، هیجانی به کارگردانی “کریس مک‌کی” (Chris McKay) و نویسندگی “زک دِن” (Zach Dean) می‌باشد که در تاریخ 2 ژوئیه از شبکه اینترنتی Prime Video منتشر شده است. از جمله بازیگران مطرح فیلم می‌توان به کریس پرت (Chris Pratt)، ایوان استراهاوسکی (Yvonne Strahovski) و بتی گیلپین(Betty Gilpin) اشاره کرد. در ادامه با سایت سایت هفت با نقد و بررسی فیلم The Tomorrow War همراه باشید.
در جدال با فضائی‌ها
بگذارید همین اول امر روراست باشم، بعد از دیدن این فیلم یا سر به بیابان می‌گذارید و فریادِ “یا خدا این چی بود که دیدم” را با نفرت و انزجار سر می‌دهید یا همینطور دست زیر چانه با چهره‌ای بی‌تفاوت صرفا برای اینکه اندکی از دنیای بیرون و بی‌آبی و بی‌برقی فاصله گرفتید به سراغ کارهای دیگرتان می‌روید! البته در کنار فیلم‌های اجتماعی و جنایی و یا درام‌های عاشقانه یا سوررئال، دیدن فیلمی که درباره آینده است، صحنه‌های اکشنِ نبرد با بیگانکان را به تصویر می‌کشد نیز می‌تواند مفرح و سرگرم‌کننده باشد.
کریس پرت با سری فیلم‌های مارول و پارک ژوراسیک خود را به عنوان یک بازیگر اکشن به سینما دوستان معرفی کرد، اما با بزرگانی چون Harrison Ford و یا Tom Cruise در این زمینه فاصله زیادی دارد و جدای از آنها کاراکترهای احمق یا خنگ و یا جوانی که بچه‌های کوچک فیلم او را دوست دارند یا به عبارتِ امریکایی Cool را خوب از آب درمی‌آورد. با این حال او نباید در مرداب کلیشه دست و پا بزند. در The Tomorrow War او باید کاراکتری باهوش، نظامی سفت و سخت را به تصویر بکشد، فیلم با نگاه نگران و پراسترس او به استخر، در اواسط پائیز، آغاز می‌شود. در ادامه او تیپ شخصیتی‌اش را بدون هیچ ایرادی با همین نگرانی تا آخر حفظ می‌کند، انگار از همان ابتدا ته دلش می‌داند قرار است چه اتفاقاتی بیافتد که به فیلم برای روند رو به جلویش کمک کرده است.
کریس یک کهنه سرباز جنگ عراق است و برای آینده‌اش اهدافی را در سر دارد ولی این اهداف خیلی دور از دسترس هستند و تنها کسی که به او ایمان دارد دختر ۹ ساله‌اش Muri است. Flash Forward اول فیلم خبر از آینده زمین زیر یوق بیگانگان می‌دهد، موجوداتی به نام White Spikeها انسان و بشریت را به لبه‌ی انقراض رسانده‌اند. حال انسان‌ها در سال ۲۰۵۵ به گذشته می‌آیند و خبری شوم را با خود به انسان‌های سال ۲۰۲۲ می‌دهند. امید بشر در آینده، به شما در گذشته گره خورده است. سپس این انسان‌های آینده مردم را برای فرستادن به آینده و مبارزه با بیگانگان آموزش می‌دهند. تا همینجا بدون اسپویل فقط یک ربع ابتداییِ فیلم را برایتان تعریف کردم و می‌دانم با خواندن این مطلب چندین سوال ذهنتان را مشغول کرده است.
شروع فیلم جایی است که Dan خود را برای فرستاده شدن به آینده نام‌نویسی می‌کند. اگر بازی‌های بتل رویال را بازی کرده باشید وقتی به دیگر سربازان دوروبر Dan نگاه می‌کنید آنها را نه در لباس نظامی، که در لباس‌های شخصی می‌بینید و از طرفی مرد و زن، چاق و لاغر، ترسو و دلاور دوروبرش را پر کرده‌اند. این صحنه برای من یادآور PUBG و یا Fornite بود و تنها صحنه فیلم است که به شدت اضطراب و دلهره را وارد خونتان می‌کند اگر Battle Royale باز باشید و فیلم را دیده باشید، می‌دانید چه می‌گویم. وقتی آنها گروه‌ها را Launch می‌کنند و به آینده می‌فرستند، ناگهان خود را در میان زمین و آسمان می‌یابند، به ناگاه درون ذهنم داد زدم هی Dan چترتو باز کن!! ولی از بدشانسی چتری نداشت ولی فرود پر استرسی داشت! باور کنید این سکانس به کل فیلم می‌ارزید و تنها صحنه‌ی لذت‌بخش فیلم بود.
منطق بی منطق
نویسنده فیلم Zach Dean، دوست ندارم کارش را خراب کنم، ولی صرفا صحنه‌های اکشن را با داستانی ساده ترکیب کرده و سناریو خودش را آنطور که خواسته برایمان تعریف کرده است. اما وقتی از سناریویش توضیح می‌خواهید او محکم با پُشت دست به دهانتان می‌کوبد و می‌گوید سوال نپرس، اینجا کسی منطقم را زیر سوال نمی‌برد! Chris McKay کارگردان فیلم جنگ فردا نیز هیچ پاسخی به سوال‌های علمی و یا فنی شما نمی‌دهد و شما را همچون Alex در A Clockwork Orange که مجبور بود بدون پلک زدن، به صحنه‌های خشونت و سکس نگاه کند، وادار می‌کند فیلمش را ببینید و مطلقا خاموش بمانید. ایراد بزرگ فیلم هم همینجاست که تمام کلیت اثر را تبدیل به سرگرمی‌ای ابلهانه می‌کند که صرفا ۲ ساعت و ۱۸ دقیقه از وقتتان را می‌گیرد و جز دو سه سکانس جالب چیزی دیگری به شما ارائه نمی‌دهد. بازی احساسی Chris Pratt و Yvonne Strahovski اندکی فیلم را از سرعت می‌اندازد اما باعث می‌شود احساسات را درون چشمانتان جاری سازد که تاثیر خوبی رویتان می‌گذارد. بازی‌ها نه شاهکار که بعضا قابل قبول هستند بازی Gilpin هم قابل توجه است و با اینکه دقایق بازی او اندک است، کاری می‌کند که نتوانید نادیده‌اش بگیرید.
بیگانه‌های ترسناک
طراحی White Spikeها عالی هستند و این جنبه فیلم The Tomorrow War از بزرگترین نکات مثبتش محسوب می‌شود. ظاهر بیگانگان، نوع ورودشان به فیلم و توانایی‌های آنها شما را احتمالا سره جایتان میخکوب می‌کند. صورتشان می‌تواند کابوس شب‌هایتان باشد و حتی می‌توانید آنها را پشت پنجره اتاقتان تصور کنید! سکانس بعد فرود Dan به آینده، فستیوالی از هنرهای CGI است و جلوه‌های ویژه که بودجه فیلم را هدر نداده و چشمانتان را نوازش می‌کند. ولی نحوه کارگردانی و تدوین فیلم مرا یاد بازی‌های ویدئویی انداخت. آنقدر همه چی سریع اتفاق می‌افتد که انگار کارگردان دوست داشت زودتر Dan از مهلکه بیگانه‌ها بگریزد! وجود بازیگران فرعی در سکانس‌های آینده و دیالوگ‌هایشان انگار می‌گوید که این فیلم را جدی نگیرید. سکانس‌های مربوط به Yvonne Strahovski بدون اینکه اسپویلش کنم به طرز ابلهانه‌ای خوب از آب درآمده‌اند و با اینکه ایرادات منطقی و علمی بسیاری در این قسمت‌ها وجود دارد اما دلنشین هستند و آنها را باید همانطور که هستند، پذیرفت.
حرف آخر
فیلم The Tomorrow War به طرز ابلهانه‌ای سرگرم‌کننده است! این فیلم ارزش دیدن دارد ولی به راحتی از یادتان خواهد رفت. فیلم جنگ فردا جز چند سکانس خوب چیزی دیگری ندارد که بخواهید آن را بیاد بسپارید. این فیلم باعث می‌شود فیلم‌هایی نظیر Edge of Tomorrow و یا Tenet و یا Interstellar و حتی Aliens و Independence Day ارزش خودشان را بیشتر نشان دهند.
فیلم The Tomorrow War
نمره سایت ساعت 7 (ارزش اثر)
(متوسط)
ابلهانه ولی سرگرم‌کننده
فیلم The Tomorrow War به طرز ابلهانه‌ای سرگرم‌کننده است! این فیلم ارزش دیدن دارد ولی به راحتی از یادتان خواهد رفت. فیلم جنگ آینده به جز چند سکانس خوب چیزی دیگری ندارد که بخواهید آن را بیاد بسپارید. این فیلم باعث می‌شود فیلم‌هایی نظیر Edge of Tomorrow و یا Tenet و یا Interstellar و حتی Aliens و Independence Day ارزش خودشان را بیشتر نشان دهند.
امیدواریم از مطلب “بررسی فیلم The Tomorrow War ” لذت برده باشید تا بعد…
