بازی The Last of Us Part II یک بازی بی‌نقص نیست. نقص‌‌هایی دارد و حتی ممکن است برای برخی بازیکنان دوست نداشتنی و توهین آمیز به نظر برسد! اما مثل هر عنوان خیره‌کننده و خاص، بازی با هدف بازگوییِ داستانی فقط برای جلب رضایت طرفدارانش یا عام مردم نوشته نشده‎ است بلکه قصد این را دارد که خط سیر داستانی شخصیت‌هایش را همان که هست و به همان شکلی که باید تمام شود را نشان دهد. همین باعثِ یک حس ویژه و منحصر به فرد در بازی شده‌است که در کمتر بازیی می‌توان آن را تجربه کرد. گیم پلی، صداگذاری، آهنگ سازی، گرافیک، فضاسازی، دشمنان واقع پذیر، دنیای منحصر به فرد و تلخ و تاریکِ آخر و زمانی و… نکاتی است که هر نکته‌ی منفی بازی را کم رنگ می‌کند و ارزش این بازی را به اندازه‌ی یک عنوان شاهکار بالا می‌برد. بازیی که شاید دیگر نمونه‌ی دیگری از آن – با این همه جنجالی که برایش بوجود آمده است – در این صنعت دیده نشود… عنوانی که تجربه‌اش تا مدت‌ها شما را غرق در دنیا و داستان تلخ و تاریکِ خود می‎‌کند… (متن کامل)

دیگر جوایز….

بهترین بازی بریتانیایی: Sackboy: A Big Adventure

بهترین طراحی صدا: Ghost of Tsushima

بهترین بازی جدید: Carrion

بهترین بازی بهبود یافته:  Sea of Thieves

بهترین بازی خانوادگی: Sackboy: A Big Adventure

فراتر از سرگرمی: Animal Crossing: New Horizons

بهترین بازی چندنفره: Animal Crossing: New Horizons

بهترین موسیقی: Marvel’s Spider-Man: Miles Morales

بهترین ایده‌های جدید: Kentucky Route Zero: TV Edition

دستاورد فنی:  Dreams