بررسی سریال Perry Mason فصل اول / معمای چشم‌های دوخته

بررسی سریال Perry Mason فصل اول / معمای چشم‌های دوخته

“پری میسن” (Perry Mason) یک سریال جنایی-درام آمریکایی محصول شبکه HBO می‌باشد. “رالین جونز”(Ron Fitzgerald) و “ران فیتزجرالد”(Rolin Jones) نویسندگان اصلی و سازندگان این سریال هستند. داستان این سریال براساس شخصیتی با همین نام که توسط “ارل استنلی گاردنر”(Erle Stanley Gardner) خلق گردیده، نوشته شده است. درواقع “پری میسن” شخصیت اصلی مجموعه رُمان‌ها و داستان‌های کوتاه زیادی است که گاردنر طی چهل سال به رشته تحریر درآورده است. اقتباس‌های سینمایی و تلویزیونی زیادی از این مجموعه داستان‌ها صورت گرفته که سریال شبکه HBO جدیدترین آنها می‌باشد. از جمله بازیگران این سریال میتوان به “متیو ریس”(Matthew Rhys)، “ژولیت رایلنس”(Juliet Rylance)، “جان لیتگو”(John Lithgow) و “تاتیانا ماسلانی”(Tatiana Maslany) اشاره نمود. پخش سریال Perry Mason از تاریخ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۰ آغاز گردید و فصل اول آن در هشت قسمت منتشر شد. متیو ریس علاوه بر ایفای نقش اصلی در این سریال تهیه‌کنندگی آن را نیز برعهده دارد. همچنین “رابرت دانی جونیور” و همسرش نیز به عنوان تهیه‌کنندگان اجرایی با این مجموعه همکاری داشته‌اند. گفتنی‌ست این سریال پربازدیدترین سریال جدید در شبکه HBO طی دو سال اخیر بوده است. در جولای ۲۰۲۰ این شبکه سریال “پری میسن” را برای فصل دوم تمدید نمود. در ادامه با سایت ساعت هفت با بررسی سریال Perry Mason فصل اول همراه باشید.

خلاصه داستان سریال پری میسون…

داستان این سریال در سال ۱۹۳۱ و در شهر لس‌آنجلس آمریکا با ماجرای قتل یک نوزاد پسر به نام چارلی دادسن آغاز می‌شود. چارلی طی یک گروگانگیری‌ برای ۱۰۰ هزار دلار پول کشته می‌شود و در حالی که چشمانش دوخته شده به والدینش بازگردانده می‌شود. پس از کوتاهی و قصور نیروهای پلیس در حل معمای این جنایت یک کارآگاه خصوصی به نام پری میسن با جاناتان ای‌.‌بی وکیل خانواده دادسن برای انجام تحقیقات بیشتر برروی پرونده به همکاری می‌پردازد. میسن با بررسی سرنخ‌های موجود به اطلاعات جدیدی دست پیدا می‌کند که در نهایت او را در مقابل مقامات محلی قرار می‌دهند. در ادامه اتفاقاتی رخ می‌دهد که او مجبور می‌شود تا خودش برای برقراری عدالت دست به کار شود و…

بررسی سریال Perry Mason فصل اول “معمای چشم‌های دوخته”

پری میسن یا همان شخصیتِ اصلی در مجموعه داستان‌های “ارل استنلی گاردنر” یک وکیل باهوش و سخت‌کوش بوده که برای برقراری عدالت از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند. گاردنر که خودش نیز وکیل بوده از تجربیات شخصی خود و همکارانش در نوشتن این آثار بهره‌ی زیادی برده است. پس طبیعی‌ست که داستانهایش به شدت واقعی و قابل لمس باشند. در این سریال خبری از یک کارآگاه باهوش و استثنایی همانند شرلوک هلمز نیست. بلکه با کارآگاهی روبرو هستیم که نسبت به کارش متعهد و پیگیر می‌باشد و تا یافتن جواب‌های درست دست از کار نمی‌کشد. فردی معمولی که هنوز هم آسیب‌های ناشی از حضورش در جنگ به وضوح در او نمایان است. او بخاطر همین مشکلات همسر و فرزندش را از خود رانده است و اکنون تنها دلگرمی او در زندگی رفتن به دنبال عدالت و حقیقت می‌باشد.

پری میسن دارای ویژگی‌های خاصی است که احتمالاً تمام کارآگاهان واقعی و منحصر بفرد در رزومه خودشان دارند. گاهی نزدیک شدن بیش از حد به واقعیت باعث می‌شود که شما به راحتی بتوانید اتفاقات داستان را پیش‌بینی کنید و دیگر برایتان جذابیتی نخواهند داشت. متاسفانه این اتفاق در سریال Perry Mason به وقوع پیوسته و داستان آن غافلگیری بزرگی برایتان به ارمغان نخواهد آورد. البته این امر همانقدر که نقطه ضعف محسوب می‌شود، می‌تواند نکته‌ای مثبت نیز در نظر گرفته شود. زیرا برخی از افراد به تماشای آثار واقع‌گرایانه علاقه‌مند هستند و این موضوع مسلماً باعث خوشحالی آنها خواهد شد.

شاید بتوان گفت که بزرگترین ایراد این سریال معماهایی است که در پشت جنایت اصلی (قتل چارلی دادسن) پنهان شده‌اند. این معماها و داستانهای مرتبط به آن پازلی ناهماهنگ و کم‌قدرت را تشکیل داده‌اند که هیجان و جذابیت لازم را ندارد. این مسئله درباره‌ی داستان‌های فرعی کاراکترها نیز صدق می‌کند. داستان پلیس سیاه‌پوست که سعی دارد کارش را به درستی انجام دهد اما نمی‌تواند، بسیار تکراری می‌باشد. همینطور داستان یک مبلغ دینی که باوجود اینکه چشم برروی هزاران خلاف بزرگ و کوچکی که در اطرافش اتفاق می‌افتد بسته است. همچنان به دنبال تلاش برای رستگاری انسان‌هاست! اینها مشکلاتی که بدلیل ضعف نویسندگان در نوشتن فیلم‌نامه و شخصیت‌پردازی درست بوجود می‌آید.

اگرچه سریال وقت زیادی را برای شخصیت‌پردازی کاراکترهایش اختصاص داده است، اما در نهایت اطلاعات ضروری و بدردبخوری درمورد آنها مشخص نمی‌شود. بلکه بیش‌تر شاهد صحنه‌هایی طولانی و اضافی برای بیان واضحات هستیم. هرچند این موضوع دلیل دیگری هم دارد و آن اینست که بسیاری از کاراکترهایی که در این فصل سریال حضور دارند ممکن است در فصل بعدی از سریال حذف شوند. اما از اینها که بگذریم جنبه‌های فمنیستی که به زور در سریال جا داده‌اند بسیار آزاردهنده بوده و تنها داستان را کشدار و حوصله سربر کرده است.

مسائلی همچون کم رنگ نشان دادن اشتباهات و خطاهای وحشتناک زنان که به عمد اینگونه نشان داده می‌شود. همچنین عبور سطحی از این مسائل با توجیهات تکراری همچون دلسوزی مادرانه، حسادت و ضعیف بودن که در واقع خود نوعی توهین به زنان محسوب می‌شود. سریال “پری میسن” پایان‌بندی نسبتاً قابل قبول و منطقی دارد و از آن دست مجموعه‌هایی نیست که در قسمت پایانی‌اش شما را مبهوت کرده و در انتظار فصل بعدی قرار دهد. زیرا داستان این فصل در انتها به سرانجام می‌رسد و به احتمال زیاد در فصل بعدی با داستانی متفاوت و مجزا روبرو هستیم.

در سریال Perry Mason شاهد حضور Tim Van Patten به عنوان کارگردان در سه قسمت آغازین و دو قسمت پایانی می‌باشیم. درواقع سازندگان سریال کارگردانی پنج قسمت از این سریال هشت قسمتی را به “تیم ون پاتن” سپرده‌اند. کارگردان و تهیه‌کننده مشهور آمریکایی که در مهم‌ترین آثار تلویزیونی شبکه HBO حضور داشته است. از سریال‌های موفقی همچون “The Wire” و “The Sopranos” گرفته تا “Game of Throns” و “Boardwalk Empire” او همیشه پای ثابت شاهکارهای این شبکه بوده است. پس طبیعی‌ست که رالین جونز و ران فیتزجرالد سازندگان این سریال به سراغ او رفته‌اند. زیرا هیچکدام از این دو نفر تاکنون تجربه شورانر بودن را نداشته‌اند. پس بهترین راه استفاده از تجربیات کارگردانی بزرگ همچون ون پاتن می‌باشد. در ابتدا قرار بود که “رابرت دانی جونیور” نقش پری میسن را در سریال ایفا کند. اما بدلیل ترافیک زیاد کاری‌اش از پروژه کنار کشید و تنها به عنوان تهیه‌کننده اجرایی با سریال همکاری نمود. سپس “متیو ریس” ستاره سریال موفق “The Americans” جایگزین رابرت دانی جونیور در این سریال شد. انتخابی که با توجه به عملکرد خوب او در این سریال باید گفت که بسیار قابل قبول بوده است. ریس با تسلط عالی‌اش برروی نقش یکی از نقاط قوت کلیدی در این سریال محسوب می‌شود. این نقش‌آفرینی برای او سومین نامزدی در مراسم گلدن‌گلوب را به همراه داشت. سایر بازیگران مجموعه نیز اجرای نسبتاً قابل قبولی در این سریال داشته‌اند. همچنین طراحی صحنه و موسیقی متن در سریال بسیار عالی و حرفه‌ای کار شده است.

نتیجه گیری…

در آخر میتوان گفت سریال “Perry Mason” دارای داستانی جنایی، پر هیجان و درگیرکننده نمی‌باشد. بلکه برعکس سرعت پیشروی داستان و اتفاقات در برخی قسمت‌ها بشدت آهسته است. تا جایی که ممکن است به دلیل طولانی بودن مدت زمان هر قسمت برای برخی بینندگان کسل‌کننده باشد‌. اما نزدیک بودن داستان و کاراکترهایش به دنیای واقعی همچون اهرمی قدرتمند شما را به دنبال کردن سریال وادار می‌کند. متاسفانه مجموعه داستان‌های “ارل استنلی گاردنر” در ایران به درستی شناخته شده نمی‌باشد. به همین دلیل بسیاری از جزئیات داستان از نگاه مخاطبین ایرانی دور می‌ماند و مانع از برقراری ارتباط بهتر با این وکیل ماجراجو می‌شود. در هر صورت فصل اول سریال “پری میسن” با تمام نکات مثبت و منفی‌اش ارزش یکبار دیده شدن را دارد. معمولاً در اینگونه مجموعه‌ها داستان فصل اول قربانیه شخصیت‌پردازی، فضاسازی و برنامه‌ریزی بلند مدت سازندگان می‌شود. پس باید امیدوار بود که با فصل دومی مهیج‌تر و دارای غافلگیری‌های بیشتر روبرو شویم.

سریال Perry Mason فصل اول

نمره سایت ساعت 7 (ارزش اثر)

(خوب)

معمای چشم‌های دوخته

در آخر میتوان گفت سریال “Perry Mason” دارای داستانی جنایی، پر هیجان و درگیرکننده نمی‌باشد. بلکه برعکس سرعت پیشروی داستان و اتفاقات در برخی قسمت‌ها بشدت آهسته است. تا جایی که ممکن است به دلیل طولانی بودن مدت زمان هر قسمت برای برخی بینندگان کسل‌کننده باشد‌. اما نزدیک بودن داستان و کاراکترهایش به دنیای واقعی همچون اهرمی قدرتمند شما را به دنبال کردن سریال وادار می‌کند. متاسفانه مجموعه داستان‌های “ارل استنلی گاردنر” در ایران به درستی شناخته شده نمی‌باشد. به همین دلیل بسیاری از جزئیات داستان از نگاه مخاطبین ایرانی دور می‌ماند و مانع از برقراری ارتباط بهتر با این وکیل ماجراجو می‌شود. در هر صورت فصل اول سریال “پری میسن” با تمام نکات مثبت و منفی‌اش ارزش یکبار دیده شدن را دارد. معمولاً در اینگونه مجموعه‌ها داستان فصل اول قربانیه شخصیت‌پردازی، فضاسازی و برنامه‌ریزی بلند مدت سازندگان می‌شود. پس باید امیدوار بود که با فصل دومی مهیج‌تر و دارای غافلگیری‌های بیشتر روبرو شویم.

امیدواریم از مطلب ” بررسی سریال Perry Mason فصل اول ” لذت برده باشید تا بعد…