نقد فیلم Capone / زوالِ عقلیِ کاپون

کاپون (Capone) فیلمی در ژانر درام بیوگرافی به کارگردانی و نویسندگی Josh Trank می باشد که در تاریخ ۱۲ می ۲۰۲۰ در آمریکا منتشر شده است. از جمله بازیگران مطرح فیلم می توان به Tom Hardy در نقش ” آل کاپون” گانگستر معروف آمریکایی اشاره کرد. همچنین Linda Cardellini نقش همسر او Mae و Noel Fisher نقش پسر او Junior را در این فیلم ایفا کرده است. با سایت ساعت هفت و نقد فیلم Capone همراه ما باشید، تا ببینیم این فیلم تا چه حد توانسته موفقیت آمیز عمل کند.

فیلم Capone

خلاصه داستان…

آل کاپون یکی از معروفترین گانگسترهای آمریکا در بین سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ محسوب می شود. در تمام این سال ها او با مخفی کردن تمام شواهد و مدارک بر علیه خود به نوعی به شکلی پاک زندگی را می گذراند اما با تصویب قوانین جدید او به جرم فرار مالیاتی در سال ۱۹۳۱ به زندان می افتد. در این فیلم ما با یک سالِ پایانی زندگی او خارج از زندان همراه می شویم تا کمی بیشتر با این گانگستر خطرناک آمریکایی در سال های رو به افولش آشنا شویم….

نقد فیلم Capone

آخرین روزهای زندگی یکی از خطرناک ترین گانگسترهای تاریخ آمریکا می تواند جالب توجه باشد اما به شرطی که بیشتر به قبل از مریضی و خانه نشینی او پرداخت می شد تا ما با سیر نزولی این شخصیت بیش از پیش آشنا می شدیم. (حداقل با چند فلش بکِ به موقع ) اما فیلم تنها به نشان دادن ضعف شخصیتی آل کاپون و به نوعی نشان دادن سقوط او بسنده کرده است. همین موضوع باعث می شود شخصیت او به خوبی شکل نگیرد، چرا که بیننده سیرِ تکاملی این شخصیت را در طول فیلم نمی بینید. اینکه این شخصیت دقیقا چقدر خطرناک بود و اکنون به این حال و روز افتاده است یک علامت سوال در طول فیلم محسوب می شود. اینکه تا چه حد بیننده تاب دیدن صحنه های تکراریِ عوارض مریضی “سیفلیس” (Syphilis) را داشته باشد به خود بیننده بر می گردد اما واقعیت این است که هیچ جذابیتی در اینکه ما متوجه شویم آل کاپون در سال های پایانی زندگیش پوشک به تن می کرد و دچار توهمات شدید بود وجود ندارد. حال این را در نظر بگیرید که کل فیلم در مورد همین موضوع و عوارض مریضی او است! بعد از مدتی فیلم به قدری در این موارد افراط می کند که تمام جَو فیلم را خراب و فاسد می کند.

بازی بسیار خوب تام هاردی کمی شور به فیلم داده است اما او به تنهایی نمی تواند حفره های داستانی را که در ذهن مخاطب بوجود آمده است، پر کند. بازی تام در نقش کاپون دیدنی است و او واقعا از پس حالت مریض و درگیری ذهنی کاپون به خوبی بر آمده است. با صدای خفه ای دیالوگ هایش را می گوید و به زیبایی در نقشِ مریض و بی حال او غرق شده است که این نشان از استعداد فوق العاده ی او در بازیگری دارد. با تمام این احوال حتی بازی خوب او نیز نمی تواند مشکلات داستانی فیلم را حل کند و فیلم با ریتمی کُند و بدون جذابیت، تمام نیروی به کار گرفته ی هاردی را خنثی می کند و به یک فیلم ضعیف تبدیل می شود.

آل کاپون رو به زوال عقلیست…

آل کاپون رو به زوال عقلیست و تمام گذشته ی او از جلوی چشمانش در حال گذر کردن است. حال او می تواند با تمام کرده هایش ملاقاتِ دوباره ای داشته باشد. مرگِ تمام کسانی که خود مسبب آنها بود را به چشم خود ببیند و با اعمال خود بار دیگر رو به رو شود. لجن هایی که هر گوشه از حوض زندگیش پراکنده هستند و او با تقلا از لا به لای آنها می گذرد و هر چه بیشتر پی به سرشت درونی خود می برد بیشتر و بیشتر لجن ها چشم های او را پوشانده و او را به سمت زوال کامل عقل سوق می دهند.

فیلم کاپون در مورد روزهای پایانی زندگی انسانی قدرتمند است و گوشزد می کند که هیچ قدرتی دائمی نیست و به نظر می رسد آل کاپون نیز در سال های پایانی زندگیش به نوعی تقاصِ اعمالِ خود را دید و به خاطر زوال عقلی مانند یک کودک رفتار می کرد. می توان گفت روایتِ داستان ترکیبی از واقعیت به همراه چاشنی هایی است که نویسنده به آن اضافه کرده است. روایت داستان کاملا خطی و فاقد گره های داستانیست و همین موضوع باعث می شود خطِ سیرِ داستانی بسیار کند پیش برود. همین کند بودن، نمی گذارد مخاطب همراه فیلم شود و اتفاق خاصی در طول فیلم نمی افتد تا مخاطب خود را درگیر آن اتفاق کند و خود را هم مسیر داستان و جریانات فیلم ببیند و تنها دلیلی که دوست دارید فیلم را تا انتها ببینید بازی تام هاردیست که مانند همیشه متفاوت و خاص به ایفای نقش پرداخته است.  و کاپونی که حتی در انتها با تمام تلاشش یک دلار نیز نمی تواند برای خانواده اش در آینده داشته باشد و به نوعی سنگین ترین تقاص او همین موضوع محسوب می شود…

علاوه بر کاپون با بازی تام هاردی شخصیت های دیگر بسیار سطحی هستند و اطلاعات بسیار کمی در مورد هر یک از آنها در طول فیلم داده می شود… در کل می توان گفت مابقی کاراکتر های فیلم ارواحی هستند که دور جسد در حال پوسیدن “آل کاپون” پرسه می زنند …

نتیجه گیری…

امتیاز سایت ساعت هفت

امتیاز فیلم Capone

ضعیف

فیلم کاپون فیلمی با ریتمی کاملا کند است که داستان خاصی برای ارائه ندارد و بیشتر مانند یک فیلم آموزشی می‌ماند تا ما بیشتر با عوارض بیماریِ جنسیِ “سیفلیس” آشنا شویم! حتی حضور بازیگرِ خوبی همچون “تام هاردی” نیز نمی‌تواند فیلم را در مسیر مناسب قرار دهد و او هر چه در توان دارد می‌گذارد تا فیلم را نجات دهد اما فقط یک بازیگر بدون وجود داستان قوی، گره‌های داستانی و شخصیت پردازی مناسب نمی‌تواند هیچ فیلمی را نجات دهد و در انتها کاپون به یک فیلم خسته کننده و بدون عمق تبدیل می‌شود….

امیدواریم از مطلب ” نقد فیلم Capone ” لذت برده باشید تا بعد…

مقالات ویژه به روز شده

اشتراک در
اطلاع از
guest
1 دیدگاه
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
trackback

[…] نقد فیلم Capone / زوال عقلی کاپون (۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۹) […]