نقد فیلم The Turning / غرق در ارواح بیمار
چرخش (The Turning) فیلمی در ژانر ترسناک و ماورایی به کارگردانی Floria Sigismondi است. داستان فیلم بر اساس رمانی از هنری جیمز به نام(سخت تر شدن اوضاع) می باشد. از بازیگران آن می توان به Mackenzie Davis که فیلم نابودگر: سرنوشت تاریک از آخرین کارهای اوست و Finn wolfhard بازیگر نو ظهورِ سریال Stranger Things اشاره کرد. “چرخش” ساخته ی کمپانی Universal Studio است و محصول کشور امریکا می باشد که در تاریخ 24 ژانویه 2020 اکران شده است. با سایت ساعت هفت با نقد فیلم The Turning همراه باشید.
خلاصه داستان
دختری جوان به نام کیت (Mackenize Davis) به عنوان پرستار بچه در خانه ای به دور از شهر استخدام می شود تا از فلورا (Brooklynn Prince) و مایلز (Finne Wolfhard) دو خواهر و برادری که در کودکی پدر و مادرشان را از دست داده اند مراقبت کند اما با ورود به خانه و اقامتش مورد آزار و اذیت ارواحی سرگردان قرار می گیرد و…
نقد فیلم The Turning
فیلم های ژانر وحشت غریب به اتفاق با تمرکز و استفاده از جریان های ماورایی و به کارگیری افراد روان پریش سعی در راه اندازی و شکل گیری اضطراب و ترسی عمیق در وجود تماشاگر دارند. ترس هایی که در هر فردی ریشه دارد و موجب بهره برداری و محبوبیت این صنعت فیلم سازی شده است. درون مایه این گونه فیلم ها از وجود تشویش هایی که از کودکی با آن سازگار نشده ایم و حیات ما را تهدید میکند آمده است. مانند ترس از ناشناخته ها، مرگ ، موجودات افسانه ای ، ارواح سرگردان، زامبی ها، فرا زمینی ها، که هرساله فیلم هایی با استفاده از یکی از این مضامین در قالب ژانرهای اسلشر، گوتیک، فراطبیعی و .. را بر پرده سینما شاهد هستیم که گاهی موفق و ماندگار می شوند و گاهی فقط یک شوخی به نظر می آیند . به همین ترتیب در سال 2020 سینما از ژانر وحشت خالی نمانده و فیلم های Gretel and Hansel و Grudge و The Turning در رده بندی ژانر ترسناک قرار گرفته اند.
در فیلم چرخش با ورود کیت به عمارت که در زمین های وسیع ساخته شده متوجه عجیب و غریب بودن رفتارها و اتفاقات بچه ها و خانه می شویم و می دانیم سرنوشت خوشایندی در انتظار کیت نیست. فلورا دخترِ کوچک علاقه ای به بیرون رفتن از عمارت ندارد و با هم سن و سال های خود بی ارتباط است و مایلز برادرش پسرِ نابهنجاری است که با ورود کیت به دلیل خشونت از مدرسه شبانه روزی اخراج می شود. با پیش رفتن داستان با ضعف ها و نقص های فراوانی در طول فیلم مواجه می شویم، استفاده از ایده های تکراری برای ترساندن مخاطب حضور پیرزنی با چهره رنگ پریده که در دل رفتار هایش ناامنی را حس میکنیم. یا انعکاس ارواح در اینه و شیشه ها، استفاده از وان، کابوس های نیمه شب ، باور نشدن از سمت دیگران ، اینها کلیشه هایی هستند که کارگردان وجود آن ها را در فیلمش لازم دانسته و در کنار آن مسائلی بی منطق بر این ضعف ها دامن زده ، به طور مثال کیت با وجود روحیه شکننده با مشکلات زیاد و اتفاق های ترسناک که در عمارت برایش رخ می دهد باز هم اصرار به برگشت به عمارت دارد! گویا کارگردان برای ادامه ی عناصر ترسناک فیلم باید کیت را به خانه برگرداند و با نیروی نگران کننده و خبیثی روبرویش کند.
فیلم نامه ی خاصی بر فیلم چرخش حاکم نیست و صرفا جهت ایجاد احساس ترس در مخاطب تولید شده است. همینطور فیلم پیامی ندارد و هدفی را دنبال تمی کند و فقط تلاشش را می کند فضای وهم آلودی را بسازد. مانند دیالوگ هایی از سوی فلورا که مدام از پرستاران قبلی و رفتنشان صحبت می کند و در فیلم اشاره می شود فلورا تنها شاهد مرگ پدر و مادرش بوده است. ما در فیلم چرخش با فیلمی سراسر گوتیک روبرو هستیم که کارش آزار و اذیت معلمان جدید است. فیلم برای پایان ناامید کننده اش کیت را بیمار روحی نشان می دهد و ریشه های این بیماری را در سکانس های ابتدایی حضور مادرش در استخری خالی در تیمارستان ربط می دهد.
نتیجه گیری
فیلم The Turning
نمره سایت ساعت 7
(ضعیف)
غرق در ارواح بیمار
فیلم پایانبندی نافرجام و غیر منتظره ای دارد که عملا شما را دست به سر می کند. در کل می توان گفت فیلم The Turning به شما چیزی نمی دهد اما زمان را از شما می گیرد…
