نقد و بررسی فیلم The Dig / سایه شوم جنگ

نقد و بررسی فیلم The Dig

با سلام خدمت شما همراهان همیشگی سایت ساعت هفت، با نقد و بررسی فیلم The Dig (فیلم حفاری) محصول بریتانیا، به کارگردانی سیمون استون(Simon Stone) همراه شما هستیم. فیلم The Dig با بازی “کَری مولیگان”(Carey Mulligan) و “رالف فینس”(Ralph Fiennes) در 29 ژانویه 2021 از Netflix عرضه شده است، این فیلم در ژانر درام تاریخی قرار دارد و دومین فیلم کارنامه هنری Simon Stone محسوب می‌شود. با ما در سایت ساعت هفت با نقد و بررسی فیلم The Dig همراه باشید.

چند میگیری بِکَنی؟

فیلم The Dig از آن دست فیلم‌هایی است که شاید اصلاً سراغش نروید، چراکه همه چیز از تصویر پوستر فیلم مشخص است. احتمالاً با خود می‌گویید حوصله سر بر است و رهایش می‌کنید و به سراغ فیلم دیگری می‌روید. اگر این کار را کردید باید بگویم چیز خاصی را از دست نداده‌اید. نمی‌گویم کار خوبی کرده‌اید، نه، مطلقاً نه، زیرا هر فیلم، کتاب و موزیکی را نمی‌توان با تصویر پوستر، جلد یا کاورش مورد قضاوت قرار داد.

فیلم The Dig لحنی ناتورالیستی برای من داشت، انگار داشتم گزارشی از یک واقعه تاریخی را در قالب یک نمایش 112 دقیقه‌ای می‌دیدم. سبک کاری Simon Stone بدین صورت است که اگر ایده‌ای حین کار به ذهنش برسد آن را با تیم بازیگری نیز در میان می‌گذارد و اگر موفق باشد به متن فیلم‌نامه اضافه می‌کند. از این بابت در فیلم The Dig شاهد بازی‌هایی بسیار طبیعی هستیم و روابط کاراکترها، خصوصاً رابطه “کَری مولیگان” و پسرش در فیلم بسیار عالی و طبیعی است. در طرف دیگر “رالف فینس” نیز بازی قابل قبولی از خود نشان داده است.

در ابتدای فیلم تنها رالف فینس و کری مولیگان هستند که شما را به دیدن و ادامه دادن فیلم دعوت می‌کنند زیرا بازی بسیار خوبی دارند و تمام کمال در نقش خود قرار گرفته‌اند. اما بعد از مدتی داستان کند فیلم حوصله‌تان را سر می‌برد. این موضوع با اضافه شدن کاراکترهای جدید و حضور به موقع آنها دوباره حال و هوای فیلم را تغییر می‌دهد و به اصطلاح فیلم جانی تازه می‌گیرد. از آنطرف داستان‌های فرعی فیلم نیز می‌تواند اندکی شما را به ادامه دادن ترغیب کند و حال هوای فیلم را پر بارتر کرده‌اند.

داستان فیلم به سال‌های 1939 و 40 بازمیگردد. ادیف پرتی(Edith Pretty) با بازی (کری مولیگان) فردی به نام بیسیل برون(Basil Brown) با بازی (رالف فینس) باستان شناسی (خودآموز) که در حفاری هم تبحر زیادی دارد را استخدام می‌کند. خانم پِرِتی بر این عقیده است که تپه‌هایی که در املاکش قرار دارند احتمالاً قبور وایکینگ‌ها باشند (مانند قبر بیورن آیرون ساید در سریال وایکینگ). اما وقتی بیسیل برون شروع به کندن می‌کند متوجه می‌شود که این تپه نه تنها اصلاً مربوط به وایکنیگ‌های اسکاندیناوی و یا دانمارک نیستند بلکه مربوط به اجداد خودشان یعنی آنگلوساکسون‌ها هستند. در ادامه اما سروکله باستان شناسان دیگر هم به این ماجرا باز می‌شود که می‌خواهند کل ماجرا را به اسم خودشان تمام کنند و بیسیل برون نیز ناراحت می‌شود که نکند زحماتش فراموش شود. از آن طرف خانوم پِرِتی بیماری بسیار جدی دارد که می‌تواند جانش را به خطر بیاندازد.

سایه شوم جنگ

فیلم The Dig کارگردانی بسیار خوبی دارد و دارای پلان‌ها و سکانس‌های قابل توجهی است و بیش‌تر از داستان فیلم، این خود اثر و کلیت آن است که برای فیلم بازان و عاشقان سینما می‌تواند قابل توجه باشد. از ابتدای فیلم تا انتهای آن سایه شوم جنگ جهانی دوم بر کلیت اثر سایه افکنده است و می توان استرس و دلنگرانی را در بازیگران به خوبی احساس کرد، از این منظر باید به Simon Stone کارگردان فیلم تبریک گفت که توانسته چنین حسی را در مخاطب هم ایجاد کند. این دلنگرانی و استرس در انتهای فیلم که آلمان به لهستان حمله می‌کند بیشتر می شود و تمام این ماجرا صرفا از رادیو به گوش مخاطب می‌رسد که تاثیری عمیق در دل فیلم می‌گمارد.

عمیق‌تر بکن

از دور توده‌های بی‌جانی هستند که مانند تپه‌ای خاک می‌مانند اما وقتی همین توده‌های خاک کنار زده شوند، دنیایی از ناشناخته‌ها را درون خود جا داده‌اند. دنیایی که تاریخچه‌ی کهنی از گذشتگان است. فیلم حفاری شما را به دنیای درون این توده‌ها می‌برد و به آنها اهمیت و جان می‌دهد. در نگاه ساده‌تر فیلم داستان این توده‌های خاک را روایت می‌کند و شما را در مقطع حساس و تاریخی جنگ جهانی دوم در جریان متفاوتی قرار می‌دهد. اینبار نه خط مقدم و نه صحنه‌های تکراریِ جنگ و سیاست‌های کثیف جنگ طلب به تصویر کشیده شده بلکه کیلومترها دورتر از درگیری‌ها در یک روستای دورافتاده به درون تپه‌ای بی‌جان می‌رود و داستان آن را برایمان روایت می‌کند. داستانِ حسی که این تپه خاکِ مرده در قلب مریضِ مادری می‌گذارد و باعث یک کشف بزرگ و تاریخی می‌شود را بازگو می‌کند، کشفی که ماندگاریش به مراتب بیشتر از جنگی است که به تاریخ خواهد پیوست. داستان ساده‌ای که شاید کُند باشد اما عمیق و پرمعنی‌ست و ارزش وقتی که برایش می‌گذارید را دارد.

نتیجه گیری…

در آخر باید گفت فیلم اثری بسیار پخته برای کارگردانی جوان است و همین موضوع می‌تواند دلیلی باشد که در مراسم جوایز امسال شانسی برای خود قائل باشد. این فیلم با این که درام تاریخی است و اینگونه فیلم‌ها می‌توانند کند و حوصله سر بر باشند اما ارزش یکبار دیدن را دارد.

فیلم The Dig

نمره سایت ساعت 7 (ارزش اثر)

(خوب)

در آخر باید گفت فیلم حفاری اثری بسیار پخته برای کارگردان جوان‌اش محسوب می‌شود و همین موضوع می‌تواند دلیلی باشد که در مراسم جوایزِ امسال شانسی برای خود قائل باشد. این فیلم با این که درام تاریخی است و اینگونه فیلم‌ها می‌توانند کند و حوصله سر بر باشند اما ارزش یکبار دیدن را دارد.

امیدواریم از مطلب ” نقد و بررسی فیلم The Dig ” لذت برده باشید تا بعد…