نقد فیلم Dr. Strange And Multiverse Of Madness / جهان‌های موازیِ معمولی

نقد فیلم Dr. Strange And Multiverse Of Madness/ جهان‌های موازیِ معمولی

Dr. Strange And Multiverse Of Madness فیلمی اکشن ابرقهرمانانه به کارگردانی Sam Raimi است. (که او را با سری فیلم‌های Spider-Man می‌شناسیم) سم ریمی توانسته فیلمی خلق کند که دارای داستانی جذاب و روایتی پیچیده است و می‌تواند برای ۲ ساعت شما را سرگرم کند. تهیه‌کننده این فیلم Kevin Feige است و از جمله بازیگران فیلم می‌توان بندیکت کامبربچ، الیزابت اولسن، بندیکت وانگ، چیوتل اجیوفور، ریچل مک آدامز و سوچی گومز اشاره کرد. Dr. Strange And Multiverse Of Madness که با بودجه‌ی ۲۰۰ میلیون دلاری ساخته شده است توانسته تاکنون در باکس آفیس سال 2022 به فروش 947 میلیون دلاری دست یابد. در ادامه با بررسی فیلم Dr. Strange And Multiverse Of Madness در خدمت شما هستیم.

مطلب مرتبط: معرفی فیلم های فاز چهارم دنیای سینمایی مارول/ تاریخ انتشار و…

مورد انتظارترین فیلم‌ها و انیمیشن‌های سال 2022

معرفی تمام شخصیت های مهم Marvel/ آشنایی با قهرمانان و شخصیت های مارول

معرفی شخصیت Dr. Strange / حقایق جالب در مورد دکتر استرنج

معرفی شخصیت Scarlet Witch (واندا)

….دارای اسپویل داستانی….

مادری در جست‌و‌جوی فرزندانش

داستان فیلم Dr. Strange And Multiverse Of Madness در ادامه‌ی سریال وانداویژن است و واندا ماکسیموف اکنون می‌خواهد پسرهایش را از دنیایی موازی برباید و دوباره خانواده‌اش را کنار هم بسازد. از طرفی Dr. Strange خوابی می‌بیند که در آن همراه دختری مرموز به دنبال کتاب ویشانتی است تا بتواند از قدرت‌های کتاب دربرابر دشمنش استفاده کند اما در این راه شکست می‌خورد و کشته می‌شود. اما همان دختر را در خیابان‌های نیویورک می‌بیند که از دست موجودی شبیه هشت‌پا با چشمی بزرگ بر روی بدنش فرار می‌کند. اگر بخواهیم خلاصه کنم تمام این تعقیب و گریزها زیر سر Scarlet Witch است و او به دنبال این دختر مرموز است، زیرا این دختر که آمریکا چاوز نام دارد می‌تواند بین Multiverseها جابه‌جا شود. بدین وسیله Scarlet Witch می‌تواند از طریق این دختر به رویایش دست‌یابد و به فرزندانش برسد ولی Dr. Strange مانعی برای او در تمام Multiverseها می‌شود…

ورودی با عجله

بیاد ندارم در هیچکدام از سریال‌ها و فیلم‌های قبلیِ MCU چیزی درباره America Chavez (همان دختر مرموز که دارای قدرت جابه‌جایی بین Universeهاست) در آثار قبلی فاز چهارم مارول دیده باشم! اما او بدون مقدمه چینی و به به یک باره وارد داستان Dr. Strange می‌شود. در کامیک‌ها چنین ورود‌هایی معقول است و می‌توان آن را بخاطر ماهیت کامیک‌ها و اینکه یک داستان را در چند شماره منتشر می‌کنند، منطقی دانست. ولی در فیلمی ۲ ساعته این مورد نیاز به شخصیت‌پردازی و زمینه‌ی قبلی دارد و اگر قرار بر حضور America Chavez در فیلمی به مهمی Dr. Strange And Multiverse Of Madness در فاز چهارم بود، بهتر بود Kevin Feige به جای تلف کردن وقت ما با سریال Hawkeye و یا فیلم سینمایی Black Widow به این دختر و قدرت‌هایش و سفرهایش در Multiverseها می‌پرداخت و به نظرم می‌توانست نتیجه‌ی بهتری بگیرد.

وجود America Chavez و قدرت‌هایش Dr. Strange And Multiverse Of Madness را تحت شعاع قرار می‌دهد و برای آنها که با Comicهای Marvel آشنا نیستند نمی‌تواند آش دهان سوزی باشد. کاری به برچسب همنجس‌بازی که در تمام صحنه‌ها بر روی پیشانی‌اش زده‌اند ندارم، این مدل معرفی کاراکتر و این بازیگر، چنگی به دل نمی‌زند. بازی ضعیف او تنها به لطف جلوه‌های ویژه قابل تحمل است و اینکه کاراکتری تا به این اندازه تهی از شخصیت‌پردازی باشد، تنها در فیلم‌های درجه سوم هالیوود سراغ دارم. اگر این کاراکتر و صحنه‌های مربوط به او را کنار بگذارید فکر نمی‌کنم که فیلم Dr. Strange And Multiverse Of Madness لطمه ببیند شاید برعکس جذاب‌تر هم بشود!

مادرانه‌ای سطحی

نابودی یک Universe تنها بخاطر در آغوش کشیدن دوباره فرزندان، کاملاً منطقی است و چه پدر، چه مادر، چنین عملی را اگر قدرت فرابشری داشته باشند، ۱۰۰٪درصد برای خود و فرزندانشان انجام می‌دهند و به شخصه شکی در این موضوع ندارم. اما اسکارلت ویچ خودش با جادوی خودش دو پسرش را وارد رویایی، ساخته‌ی دست خودش کرد. اینکه در Universeهای دیگر این دو پسر از ازدواج واندا ماکسیموف با ویژن بوجود آمده‌ باشند نیز غیر واقعی است، زیرا ویژن رباتی انسان‌نما بود! پس آن دو پسر در هر Universeای باشند، جادویی هستند و واندا به آنها گوشت و پوست و استخوان داده است و عقل و شعور بخشیده است. یعنی Scarlet Witchئه داستان ما که در زمین اصلی، بسیار قدرتمند است و حتی ظهورش پیش‌گویی شده بود و برای او سریری آماده کرده بودند، توانایی متولد کردن دوباره‌ی فرزندانش که با جادو پدید آمده‌ بودند را ندارد؟! اگر نه پس می‌داند که فرزندانش واقعی نبودند و ساخته‌ی دنیای ماتریکسی او در سریال وانداویژن بودند و اعمالش بر ضد دنیا تنها از روی لج‌بازی و بی‌خردی است. اگر می‌گویید دیوانه شده است و جنون بهش دست داده، در اشتباه هستید، برای پاسخ به پایان فیلم مراجعه کنید تا حرکت کودکانه‌ی America Chavez را برای سر عقل آوردن اسکارلت ویچ ببینید و در کمال تعجب او هم دیوانگی را کنار می‌گذارد!

کلاً کاراکتری در حد و انداز‌ه‌ی اسکارلت ویچ نیازی ندارد که برای امیالش Universeای را نابود کند، آنهم برای فرزندانی که می‌تواند دوباره بیافریند (در کامیک‌ها نیز او خودش فرزندانش را آفرید، واقعی، نه رویاگونه و علت خشمش از Avengers و کشتن آنها این بود که She-Hulk ویژن را کشت و تکه‌پاره کرد). در واقع در مقطعی قرار داریم که کامیک منطقی‌تر از فیلم Dr. Strange And Multiverse Of Madness برای اسکارلت ویچ داستان تعریف می‌کند!

دکترِ عمومی!

در فیلم دکتر استرنج 2022 پرداخت شخصیتی Dr. Strange محدود به رابطه‌ی او با کریستین، معشوقه‌ای که نتوانست بدست بیاورد، می‌شود (کلیشه‌). او در مراسم عروسی کریستین با مردی دیگر حاضر می‌شود (که چه کند؟ خود را کوچک کند؟ ابراز علاقه کند! عروسی را بهم بزند! عروس را بدزدد!) او که تا این اندازه مشتاق کریستین است به نظرم انگیزه‌ای بهتری از اسکارلت ویچ برای نابود کردن Universeها و کشتن مردمان جهان برای بقل کردن دوباره‌ی کریستین دارد!

نویسنده‌ی فیلم Michael Waldron کاراکتر Dr. Strange را به کریستین محدود کرده است و در تمام صحنه‌ها و حتی Universeهای مختلف او شیفته‌ی کریستین است و این نکته و این داستان عاشقانه اصلاً و ابداً جذاب نیست و کاراکتر Dr. Strange را برایتان لوس و بی‌معنی می‌کند. حتی زمانی که او با اسکارلت ویچ بحث می‌کند و یا از دست‌اش فرار می‌کند و یا با او مبارزه می‌کند به فکر کریستین است. رمز ورود به فضای بین Universeها که کتاب ویشانتی در آن قرار دارد، همان ساعتی است که کریستین به او داده بود. کریستین اینجا، کریستین آنجا، کریستین همه‌جا، خوب اسم فیلم را هم Christine And The Multiverse Of Madness می‌گذاشتید!

ترمیناتوری به نام Scarlet Witch

تِم وحشت که به فیلم اضافه کردند و از Scarlet Witch ترمیناتوری در حال تعقیب سارا کانر (در این نسخه America Chavez) ساختند، جالب بود، صحنه‌هایی که اسکارلت ویچ مانند فیلم‌های وحشت ظاهر شده و یا حضورش به تعلیق بیشتر فیلم می‌انجامد، قابل توجه و لذت بخش بود اما این صحنه‌ها اندک بودند و خوشبختانه در این زمینه شاهد افراط نبودیم که ماهیت کاراکتر واندا ماکسیموف را تغییر دهد. اما صحنه‌ی ترمیناتور گونه‌ی او را دوست داشتم که به دنبال تعقیب Dr. Strange و America Chavez بود. اینکه America درباره‌ی قدرت‌اش می‌گوید که می‌تواند بین دنیاها جابه‌جا شود ولی کنترلی روی آن ندارد کلیشه‌ای بود و اینکه تنها در شرایطی که بترسد این قدرت فعال می‌شود در نوع خود جالب ولی در بسیاری از موقعیت‌ها به وضوح America تا بن استخوانش دچار ترس می‌شود. یا وقتی اسکارلت ویچ با آن شکل و شمایل خونین و ترمیناتور گونه به سمتش هجوم می‌آورد، او به وضوح می‌ترسد ولی خبری از جابه‌جایی در Universeها نیست! (دوگانگی  داستان!) در نهایت وقتی در برابر اسکارلت ویچ ترس را کنار می‌گذارد و اعتماد به نفس خود را بدست می‌آورد نیز کاملاً لوس بود و حتی حرکتش برای سر عقل آوردن اسکارلت ویچ نیز کودکانه و غیرمنطقی بود!

ابرقهرمان Vs ابرقهرمان

فیلم‌های ابرقهرمانی را نه با آثاری چون همین ترمیناتور که مثالش را زدم یا Matrixها یا جنگ ستارگان، که باید با فیلم‌های دیگر ابرقهرمانی قیاس کرد. در جبهه‌ی رقیب یعنی DC و شرکت WB، امسال فیلم The Batman ساخته‌ی Matt Reeves را داریم که فیلم‌نامه‌ای هوشمندانه، پر تعلیق و جذاب داشت و بازی‌های Collin Farrell و John Turturo و Poul Dano عالی و تماشایی بود. ۳ ساعت فیلم سینمایی که دارای سکانس‌های طولانی بود ولی تا آخر مخاطب را پای اثر نگه می‌داشت. فیلم‌های بتمن و در کل کاراکتر Batman با خارج شدن از فانتزی‌های کامیک‌ها وارد جامعه شده‌اند، شخصیت‌های منفی‌اش همچون Joker و Riddler و یا penguin که قدرت فرابشری ندارند بجای آنکه ما را از خود برنجانند برعکس تنها انسان‌هایی با قلب تیره هستند که می‌توانند ما را وادار به همزادپنداری نیز بکنند.

تنها مورد مشابه در فاز چهارم که اندکی به مشکلات اجتماعی و روحی و روانی قهرمانان پرداخت سریال The Falcon And Winter Soldier بود. به شخصه انتظار داشتم که MCU به بحران‌های روحی قهرمانان در این فاز چهارم بیش‌تر بپردازد ولی این فاز بیشار وارد فانتزی‌های کامیکی شد. البته که فانتزی‌های Marvel می‌تواند دیدنی باشد ولی دنیای Dr. Strange فراتر از دو فیلم سینمایی است و آنقدر در کامیک‌ها داستان برای تعریف کردن دارد که Dr. Strange And Multiverse Of Madness در برابر آنها “خاله زنک بازی” است!

این کاراکتر می‌توانست در این فاز سریالی ویژه و اختصاصی خود داشته باشد و با Loki نیز ترکیب جذابی بسازد ولی خُب پول است که همیشه حرف آخر را می‌زند نه دیدگاه مخاطب! در کل حرف‌ام این است فانتزیِ Dr. Strange And Multiverse Of Madness سرگرم کننده بود ولی آش دهان سوزی نبود و حتی از آثار قبلی خود MCU نیز یک سر و گردن پایین‌تر بود. در فاز چهارم تا به اینجای کار سریال Loki و Spider-Man: No Way Home تنها آثار دیدنی به حساب می‌آیند و باید منتظر ماند و دید فیلم بعدی Thor چگونه از آب در خواهد آمد.

سخن آخر

امیدواریم از نقد نقد فیلم Dr. Strange And Multiverse Of Madness لذت برده باشید، برای خواندن مطالب بیشتر از فیلم های سینمای روز به این بخش مراجعه کنید…