بررسی فیلم Argo / روز چهارصد و چهل و چهار

روژین دارین
شهریور ۲۲, ۱۳۹۹
۱۸:۳۸
دیدگاه‌ها
برترین های نهایی اسکار, بهترین عناوین دنیای سرگرمی, فیلم های سینمایی, معرفی فیلم, نقد و بررسی

بررسی فیلم Argo / روز چهارصد و چهل و چهار

آرگو (Argo) فیلمی در ژانر تاریخی و مهیج ، ساخته “بن افلک”(Ben Affleck) است که توسط کمپانی برادران وارنر در سال 2012 به زبان انگلیسی و فارسی تولید شده‌است. این فیلم براساس وقایع بحران گروگان‌گیری سفارت ایالات متحده در تهران ساخته شده‌است . تهیه کنندگی فیلم آرگو را بن افلک ، جرج کلونی (George Clooney) و گرانت هلسو (Grant Heslov) برعهده داشته‌اند. در این فیلم از بازیگرانی چون بن افلک ، الن ارلیکن ، برایان کرانستون ، جان گودمن و کایل شاندلر به ایفای نقش پرداخته‌اند. آرگو توسط کریس تریو نوشته شده‌است و در جوایز اسکار در سه رشته بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه اقتباسی و بهترین تدوین برنده نهایی شده است. همچنین در مراسم گلدن گلوب نیز برنده دو جایزه بهترین فیلم درام و بهترین کارگردانی شده‌است. علاوه براین آرگو توانست عناوین بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و تدوین را در جوایز BAFTA بدست بیاورد. در ادامه با سایت ساعت هفت با بررسی فیلم Argo در خدمت شما هستیم.

برترین‌ فیلم‌های اسکار

در بخش جدید سایت ساعت هفت قصد داریم تا نگاهی به برندگان اسکار از سال 2000 تا 2020 بیندازیم و هر یک را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار دهیم. متن پیش رو برترین فیلم اسکار سال 2013 می‌باشد. برای دیدن لیست کامل اسکاری های هر سال کلیک کنید….

خلاصه داستان

بعد از انقلاب در ایران و رفتن شاه به کشور ایالات متحده ، در ۱۳ آبانِ سال ۵۸ ، دانشجویانِ پیرو خط امام به سفارت امریکا در تهران حمله کردند و آن را به تصرف خود درآوردند و کارمندانِ امریکاییِ سفارت را به گروگان گرفتند. در این بین ۶ نفر از کارکنان از در پشتیِ سفارت به خانه “کن تیلور” سفیرِ وقت در تهران پنهان شدند و سازمان اطلاعات امریکا به کمک تونی مندز (بن افلک) مامور سیا سعی دارند تا آن‌ها را از کشور ایران خارج کنند و …

بررسی فیلم Argo

تاریخ مفهومی انتزاعی‌ست که گاه بر گذشتگان و گاه به مطالعه و بررسی رویدادها می‌پردازد . تاریخ از گذشته مورد علاقه مردم ملت‌ها بوده است چراکه به واسطه اتفاقات پیش آمده حال کنونی شکل می‌گیرد و سرنوشت‌های بسیاری را تغییر می‌دهد .به همین دلیل مورخان همواره سعی در حفظ مستندات و نگارش وقایع می‌کردند، اما در عصر مدرن، سینما به این امر کمک کرده و گاهی تاریخ را به عین واقع و دور از هیاهو و اغراق به تصویر می‌کشد. آرگو گونه‌ای از تاریخ است که از دقایق ابتدایش سعی کرده از مستندات و شرح وقایع حوادث ایران کمک بگیرد و داستان خود را منطبق با مستندات موجود روایت کرده است و بی طرفانه در این بین، آشکارا از دخالت ایالات متحده در کودتا علیه دکتر مصدق و خلع شاه سخن به میان می‌آورد. داستان از آن جایی شروع می شود که دولت به خاطر پذیرش شاه توسط ایالات متحده معترض می‌شود و خواستار بازگرداندن او به کشور می‌شود که در اقدامی غیر منتظره دانشجویانی، سفارت امریکا را در تصرف خود در می‌آورند. اما فرار مخفیانه شش تن از گروگان‌ها به کمک سفیر وقت ، کن تیلور به همراهی تونی مندز مامور سیا ” آرگو “را رقم می زند.

“آرگو “شروعی بی درنگ دارد و مخاطب را به سمت داستان روانه می‌کند .صحنه‌های ابتدایی و شرح تاریخ و شروع فیلم اصلی با آتش کشیده شدن پرچم امریکا و شعار مرگ بر امریکا بر پرده نمایان می‌شود و زمینه تنش را به مخاطب القا می‌کند. ورود به سفارت یا خاک همان کشور زمینه ساز بحران و درگیری را بین دو کشور آغاز می‌کند. کارگردان فیلم آرگو (بن‌افلک) بسیار سعی کرده دکور و صحنه را تا جایی که امکان دارد، بازسازی کند و در تیتراژ پایانی با نشان دادن عکس‌های مستند این وقایع به شباهت‌ بسیار نزدیک صحنه‌های فیلم به واقعیت تاکید می‌کند . لوکیشن‌های فیلمبرداری شده در مناطق ایران، در ترکیه تصویربرداری شده است اما با این حال از دید تماشاگر ایرانی در بعضی جهات نقاط ضعف دیده می‌شود.

فیلم خط داستانی یکدستی را طی می‌کند و از چارچوب خود خارج نمی شود، اما از بعضی جهات آرگو دچار ایراد است اکثر شخصیت‌ها به نظر تک بعدی هستند ، ما حتی از “مندز” که مامور اصلی این عملیات است اطلاعات زیادی نداریم و نمیتوانیم با او و تصمیماتش ارتباط برقرار کنیم. از طرفی در صحنه‌ای می‌بینیم اسناد خرد شده به زبان انگلیسی توسط عده ای کودک به هم چسبانده می شوند.مورد دیگر فارسی صحبت کردن یک کانادایی آن هم با آمدن دو روزه به ایران است که برای آن دلیلی مشخص نشده است. یا اصرار مامور مندز برای بردن امریکایی‌ها در شلوغی و آشوب شهر که فقط سعی بر آن شده به آن حال و هوای سینمایی و هیاهو داده شود و خواهان افزایش تنش در فیلم آن هم به دور از منطق شود. این‌ها نکاتی است که آرگو را از یک اثر بی‌عیب دور می‌کند.

تنش از پایه‌های اصلی فیلمنامه اقتباسی آرگو است. حتی با برش‌های پیوسته ، فیلم سعی دارد هیجان و دلهره را در مخاطب ایجاد کند که در دقایق پایانی با وجود اطلاع مخاطب از پایان این قصه این روش را ادامه پیدا می‌کند و پایانی با شاخه‌های ساختگی ایجاد میکند که در جذب مخاطب بسیار خوب عمل می‌کند. اما از دیگر نکات منفی فیلم که در بیشتر نماها به چشم می‌آید، نشان دادن چهره‌ای غیر معقول ، وحشی و برچسب زدن این نوع صفات به مردم ایران است تا منظری تندرو و خشونت طلب از ایرانیان به تصویر کشیده شود. صحنه‌هایی از فیلم متاسفانه کشور را بی‌قانون نشان نشان داده و سطح فرهنگی ایران را نشانه رفته است…

نتیجه گیری

آرگو سعی کرده تم قصه گویی خاص خود را داشته باشد و از پیچیدگی در روایتش استفاده نکند و تنش را در زیر پوست داستانش تزریق کند و تا جایی که توانسته سعی کرده بی‌طرفانه مسئِله ای تاریخی را به تصویر بکشد. هرچند در برخی موارد به شکل کاملا اغراق آمیز عمل کرده ، مخصوصا زمانی که می‌خواهد تصویری ناامن از ایران به نمایش بگذارد و یا از کل مردم ایران افرادی با سطح فرهنگی پایین نشان دهد…