بررسی فیلم Fatherhood / عشق بی‌منّت

بررسی فیلم Fatherhood / عشق بی‌منّت

“پدرانه” (Fatherhood) یک فیلم کُمدی-درام آمریکایی به کارگردانی “پائول وایتس” (Paul Weitz) می‌باشد. وایتس فیلم‌نامه این اثر را با همکاری “دنا استیونز” (Dana Stevens) و با اقتباس از کتاب زندگی‌نامه‌ای به نام “دو بوسه برای مَدی: خاطرات عشق و فقدان” نوشته‌ی “متیو لوگلین” (Matthew Logelin) به رشته‌ی تحریر درآورده است. داستان فیلم درباره‌ی مردی‌ست که همسرش را یک روز پس از بدنیا آمدن فرزندشان از دست می‌دهد و مجبور می‌شود دخترش را به تنهایی بزرگ کند. از بازیگران این فیلم میتوان به “کوین هارت” (Kevin Hart)، “آلفر وودارد” (Alfre Woodard)، “ملودی هورد” (Melody Hurd) و “لیل‌رل هاوری” (Lil Rel Howery) اشاره نمود. در فیلم “Fatherhood” اجرایی متفاوت و احساسی را از “کوین هارت” کمدین مشهور آمریکایی شاهد هستیم که تحسین مردم و منتقدین را به همراه داشته است. “پدرانه” در تاریخ ۱۸ ژوئن ۲۰۲۱ بصورت دیجیتالی توسط Netflix منتشر گردید. در ادامه با سایت ساعت هفت با بررسی فیلم Fatherhood همراه باشید.

داستان این فیلم به ما نشان می‌دهد که وقتی اراده و علاقه‌ی یک فرد در یک مسیر قرار بگیرد، تنها غیرممکن، غیرممکن است.

بررسی فیلم Fatherhood “عشق بی‌منّت”

فیلم “Fatherhood” داستان واقعیِ مردی را به تصویر می‌کشد که سعی دارد تمام آنچه فرزندش احتیاج دارد را به تنهایی در اختیارش بگذارد. درواقع این داستانِ مردان و زنان فداکار و صبور زیادی است که زندگی و آسایش خودشان را فدای کودکانشان می‌کنند. داستان این فیلم به ما نشان می‌دهد که وقتی اراده و علاقه‌ی یک فرد در یک مسیر قرار بگیرد، تنها غیرممکن، غیرممکن است. اما به طور قطع بزرگترین نقطه ضعف این فیلم نادیده گرفتن واقعیت در روایت داستانش می‌باشد. چیزی که بنظر به عادتی خطرناک برای نویسندگان و کارگردانان تبدیل شده است. این موضوع مرزهای حقیقت و خیال را در آثار زندگی‌نامه‌ای نامشخص نموده و برقراری ارتباط با آنها را سخت‌تر کرده است. حال سوال اساسی اینجاست که چرا باید از هنرمندی سیاه‌پوست برای ایفای نقش در فیلمی بیوگرافی براساس زندگی فردی سفیدپوست استفاده شود!؟

انتخاب “کوین هارت” برای ایفای نقش “متیو لوگلین” در این فیلم همانند اینست که “تام هاردی” را برای ایفای نقش “محمدعلی کلی” انتخاب کنند. البته این موضوع تنها به این فیلم خلاصه نمی‌شود و جریانیست که در بسیاری از آثار در این چند ساله دیده شده است. “پائول وایتس” کارگردان و نویسنده‌ی مشهور آمریکایی از تخصص بالایی در ساخت آثار کمدی-درام برخوردار است. حال برخی از فیلم‌هایش همچون American Pie محصول 1999 دارای بار کمدی بیشتر و برخی دیگر همانند About a Boy محصول 2002 دراماتیک‌تر می‌باشند. البته او باساخت فیلم Little Fockers در سال ۲۰۱۰ نشان داد که میتواند بالانس مناسبی میان لحظات کُمدی و دراماتیک در فیلمش برقرار کند. اما وایتس در فیلم جدیدش Fatherhood حداقل در فاز کُمدی‌اش عملکرد مناسبی نداشته است. این درحالیست که او در این فیلم از کمدین‌های شناخته شده‌ی بیشتری استفاده کرده است. بازیگرانی همچون کوین هارت، لیل‌رل هاوری و آنتونی کاریگان که هرکدام میتوانستند لحظات طنزآلود زیادی را خلق کنند، اما بازی آنها در روایت پریشان و کُند فیلم‌نامه محو شدند. فیلم‌نامه تکراری که چیز جدیدی برای نشان دادن به مخاطبانش ندارد. بااینحال فیلم “پدرانه” از صحنه‌های دراماتیک خوبی برخوردار بوده که با بازیِ خوب و یکدست “کوین هارت” همراه شده است.

بزرگترین ایراداتی که میتوان به این فیلم وارد نمود، کمبود و شاید بهتر است بگوییم نبود خلاقیت است

هارت با آگاهی به اینکه ممکن است فرصت‌های زیادی برای بروز استعدادش در آثاری متفاوت نداشته باشد، با تمام وجود به کاراکترش جان بخشیده است. او بخوبی نشان می‌دهد که مهارتهایش محدود به استند‌آپ و طنز نبوده و دنیای بازیگری برای او بسیار جدی‌تر و مهم‌تر از آنچه می‌باشد که بنظر می‌رسد. هارت با اجرای عالی‌اش مخاطبان را در عمق مشکلاتی که یک پدرِ تنها برای بزرگ کردن فرزندش با آنها دست و پنجه نرم می‌کند، قرار می‌دهد. اما همین تمرکز تک‌بُعدی برروی کاراکتر او و مشکلاتش بسیاری از جنبه‌های دیگر داستان و حتی سایر کاراکترها را تحت‌الشعاع قرار داده است. لحظات و دیالوگ‌های طنزآمیز فیلم در بسیاری از موارد با نقاب ماتم زده‌ای که هارت به صورت دارد بلوکه می‌شود. درواقع یکی از بزرگترین ایراداتی که میتوان به این فیلم وارد نمود، کمبود و شاید بهتر است بگوییم نبود خلاقیت است. زیرا در هیج جایی از این فیلم شاهد سکانسی بکر و منحصر بفرد نیستیم و همه‌چیز در آن رنگ و بوی تکرار دارد.

نتیجه‌گیری…

در پایان میتوان گفت که فیلم “Fatherhood” دارای چهارچوبی مشخص و تاحدود زیادی شعاری می‌باشد. داستانی براساس واقعیت که اگرچه به اصل خود پایبند نبوده اما در بیان اصل ماجرا چیزی کم نگذاشته است. در این فیلم تعادل مناسبی میان روایت داستان و انتقال پیام‌های آن وجود ندارد. چیزی که باعث شده تماشاگران باوجود حضور بازیگرانی طناز و دوست‌داشتنی در این فیلم بخوبی جذب داستان نشوند. شاید دلیل این امر تمرکز بالای فیلم‌ها و سریال‌ها برروی قهرمانان زن در سالهای اخیر باشد. چیزی که باعث شده سازندگان فیلم “پدرانه” بخواهند با تاکیدِ بسیار، نقشِ مهم و انکارنشدنی مردان در جامعه را نیز گوشزد کنند! پس تنها میتوان سیاست‌های غلط هالیوود را در تولید اینگونه آثار ضعیف و آشفته مقصر دانست. بطورکلی Fatherhood فیلمی است که داستان تازه‌ای برای بازگو کردن ندارد و تنها این بازیگران هستند که شما را به دیدن ادامه فیلم ترغیب می‌کنند. اگرچه همانطور که گفته شد در طول فیلم شاهد صحنه‌هایی تاثیرگذار و پیام‌هایی ارزنده هستیم که تماشای آن را برایمان خالی از لطف نمی‌گذارد.

فیلم Fatherhood

نمره سایت ساعت 7 (ارزش اثر)

(متوسط)

عشق بی‌منت

بطورکلی Fatherhood فیلمی است که داستان تازه‌ای برای بازگو کردن ندارد و تنها این بازیگران هستند که شما را به دیدن ادامه فیلم ترغیب می‌کنند. اگرچه همانطور که گفته شد در طول فیلم شاهد صحنه‌هایی تاثیرگذار و پیام‌هایی ارزنده هستیم که تماشای آن را برایمان خالی از لطف نمی‌گذارد.

امیدواریم از مطلب “بررسی فیلم Fatherhood ” لذت برده باشید تا بعد…