بررسی سریال Pachinko
سریال “پاچینکو” (Pachinko) یک درام آمریکایی‌ست که براساس رُمانی با همین نام اثر “مین جین لی” و توسط “سو هیو” ساخته شده است. “جاستین چون” و “کوگونادا” هرکدام چهار قسمت از این مجموعه هشت قسمتی را کارگردانی کرده‌اند. “کیم مین-ها”، “لی مین-هو”، “یون یو-جونگ”، “جین ها”، “سوجی آرای” و “جیمی سیمپسون” از جمله بازیگران این سریال می‌باشند. سریال “Pachinko” برای اجرای فوق‌العاده بازیگرانش، فیلم‌برداری و فیلمنامهی عالی‌اش مورد تحسین منتقدین قرار گرفته است. این سریال داستان امیدها و رویاها‌ی یک خانواده مهاجر کره‌ای را در چهار نسل به تصویر می‌کشد. جایی که آنها در تلاشی مداوم برای بقا و شکوفایی کشورشان را ترک می‌کنند. سریال “پاچینکو” برای اولین بار در تاریخ ۲۵ مارس ۲۰۲۲ از شبکه‌ی اپل تی‌وی پلاس (Apple TV+) پخش گردید. پس از موفقیت سریال در جلب رضایت بینندگان و منتقدین، اپل این سریال را در تاریخ ۲۹ آوریل ۲۰۲۲ و همزمان با پخش آخرین قسمت از فصل نخستش برای فصل دوم تمدید نمود. در ادامه با بررسی سریال Pachinko در خدمت شما هستیم.
تگ مرتبط: بررسی سریال
مطلب مرتبط: بهترین سریال های سال 2022
“سونجا: مهم‌تر از موفق شدن
راهِ به دست آوردن موفقیته”
بررسی سریال Pachinko “کیمچی با طعم زندگی”
داستان سریال “Pachinko” از جنس واقعیت بوده، به همان اندازه تلخ و نیشدار و به همان اندازه شیرین و وسوسه‌انگیز که عمیقاً شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این سریال نه سوالی مطرح می‌شود و نه پاسخی در کار است که بخواهد ذهنتان را درگیر سازد. در واقع ما نظاره‌گر زندگیِ یک خانواده مهاجر و ساده‌ی کره‌ای هستیم که نسل‌های مختلف آن با مشکلاتی در ظاهر گوناگون و در اصل مشابه سروکله می‌زنند.
سریال “پاچینکو” یک درام قدرتمند بوده که زندگی را با تشبیهاتی عمیق و جالب به ما نشان می‌دهد که نیازمند دقت بالایی برای درک شدن نمی‌باشند. پشت اکثر سکانس‌های این سریال معنی و مفهومی وجود دارد که اگر با حوصله به تماشای آن بنشینید به مفهوم درونی آنها پی خواهید برد. بگذارید این مسئله را با مثالی از داخل سریال برایتان توصیف کنم. در سکانس پایانی سریال سونجا را می‌بینیم که با وجود تمام سختی‌هایی که در زندگی تجربه کرده هنوز تسلیم نشده و برای بقا تلاش می‌کند. او چرخ‌اش را با کیمچی تازه (کیمچی یکی از معروف‌ترین خوراک‌های سنتی در کره می‌باشد) پر می‌کند و با وجود تمام توهین‌ها و تحقیرها به راهش ادامه می‌دهد و در نهایت نیز موفق می‌شود. سونجا به خودش و مهارتش اطمینان دارد و تنها به کمی اعتماد بنفس نیاز دارد تا راهش را هموار سازد. در این سکانس زندگی به کیمچی تازه تشبیه شده است که بوی تند و زننده‌ای دارد، اما اگر توسط دستان ماهری تهیه شده باشد بسیار خوشمزه و لذیذ خواهد بود. این به ما نشان می‌دهد تاحدود زیادی به خودمان بستگی دارد که عمری را که در اختیارمان قرار گرفته (جدا از هرگونه مسائل اجتماعی و جغرافیایی) چگونه سپری کنیم. از این دست تشبیهات در طول سریال بارها مشاهده می‌شود و حتی اسم سریال “پاچینکو” (پاچینکو یک دستگاه بازی پرطرفدار ژاپنی بوده که ترکیبی از اسلات و پینبال می‌باشد) نیز در همین راستا انتخاب شده است. زیرا در این بازی نیز همچون زندگی به شانس یا مهارت برای برنده شدن احتیاج دارید.
اینکه اپل تی‌وی پلاس برای ساخت سریالش به سراغ گروهی از سینماگران کره‌ای رفته کاملاً طبیعی می‌باشد. آنها می‌دانستند که داستانی تاریخی و دراماتیک در دست دارند و در اینگونه داستان‌ها احساسات و عواطف انسانی نقش بسزایی را ایفا می‌کنند. “سو هیو” شورانر و نویسنده اصلی سریال و همینطور “جاستین چون” و “کوگونادا” کارگردانان آن همگی اصالتاً کره‌ای می‌باشند. این موضوع درون‌مایه احساسی داستان را بسیار قوی‌تر کرده و باعث خلق صحنه‌های تراژیک و تاثیرگذار زیادی در سریال شده است.اگرچه این مسئله در برخی موارد داستان را کاملاً یکطرفه و جانب‌دارانه کرده است.
در سریال “Pachinko” ژاپنی‌ها را برایمان دیوهایی بی‌رحم توصیف کردند و کره‌ای‌ها را مردمانی مظلوم، ستم‌دیده و فقیر که هیچ آزاری برای کسی ندارند! پیش‌تر نیز داستان‌هایی از نژادپرستی مشرقی‌ها و به ویژه ژاپنی‌ها دیده و شنیده بودیم که با توجه به مستندات آن وقایع غیرقابل انکار می‌باشند. اما آنچه در این سریال به آن پرداخته نمی‌شود اینست که دلیل اصلی مهاجرت کره‌ای‌ها به ژاپن و دیگر کشورها فقر زیاد و ناکارآمدی حکومتشان بوده است. پس اینکه تمام مشکلات کره‌ای‌ها را به گردن ژاپن بیندازیم کمی اغراق‌آمیز بوده و سازندگان می‌توانستند تصویر واقعی‌تری حداقل از مردمان عادی ژاپن برایمان به نمایش بگذارند. البته ناگفته نماند که این مبحث درمورد اپیزود هفتم سریال تاحدودی صدق نمی‌کند و در این قسمت شاهد داستانی باورپذیرتر و نگاه تاریخی شفاف‌تری هستیم. البته در این قسمت هم مظلوم‌نمایی کره‌ای‌ها همچنان پابرجاست، اما در عوض تصویر ژاپنی‌ها از سیاه به خاکستری رسیده و کمی معتدل می‌شود. همین امر این قسمت از سریال را به بهترین و جذاب‌ترین اپیزود در فصل نخست تبدیل کرده است.
“اگر میذاشتم ترسام افسارمو به دست بگیرن
دیگه حتی نمیتونستم خودمو بشناسم
بعد دیگه چجوری میتونستم بگم این بدنِ منه!؟
و بدون بدنم، میتونم به خودم بگم آدم؟”
اگرچه عملکرد کلی تیم سازنده این سریال مثبت بوده و آنها توانسته‌اند داستانشان را به بهترین نحو ممکن به تصویر بکشند. طراحی صحنه، فیلم‌برداری، موسیقی و فیلمنامهی قوی و پربار سریال از جمله موارد قابل تمجید در این مجموعه می‌باشند. اما بدون‌شک تمام اینها بدون اجرای کم‌نقص و فوق‌العاده گروه بازیگری این سریال دیده نمی‌شد. از اجرای تماشاییِ “کیم مین-ها” و “لی مین‌هو” گرفته تا نقش‌آفرینی بینظیر “یون یو-جونگ” که بنظرم یکی از بهترین اجراهای بازیگران مسن در سریالهای تلویزیونی حداقل در یک دهه اخیر بوده است. یو-جونگ” در نقش کهنسالیِ شخصیت اصلی داستان یعنی سونجا ظاهر شده است و با آنکه مدت زمان حضورش در سریال از بقیه بازیگران اصلی کمتر می‌باشد، اما توانسته شخصیتش را به جذاب‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت در سریال تبدیل کند. به گفته‌ی “سو هیو” خالق سریال انتخاب بازیگران سریال بیش از شش ماه به طول انجامیده و هیو از تمام بازیگران خواسته تا برای نقش‌هایشان تست بدهند.
از دیگر نکات جالب توجه این مجموعه تیتراژ اولیه آن می‌باشد که با آهنگی شاد و رقص و پایکوبی بازیگران اصلی سریال همراه است. چیزی که با درون‌مایه تلخ و غمگین سریال به شدت مغایرت دارد و بعید است که بدون برنامه‌ریزی بوده باشد. شاید سازندگان کره‌ای این سریال در نظر داشتند با این تیتراژ نشان دهند که اکنون مردمشان از آن دوران سخت عبور کرده‌اند. پس به تصویر کشیدن این داستان تنها برای ادای دین به افرادی بوده که طی این وقایع زندگی‌شان دچار دگرگونی گردید.
نگاه پایانی
در پایان میتوان گفت که سریال “Pachinko” یکی از خالص‌ترین و تاثیرگذارترین درام‌های تلویزیونی در سالهای اخیر بوده است. در این سریال خبری از قهرمانان شگفت‌انگیز و شخصیت‌های پر زرق و برق نیست. بلکه شخصیت‌های اصلی آن انسان‌های ساده و معمولی‌اند که آزمون‌های زندگی را یکی در میون پاس می‌کنند. فیلم‌ها و سریالهای امروزی به لطف ورود غول‌های حوزه تکنولوژی به بخش سرگرمی از لحاظ تامین بودجه مشکلی ندارند. پس سریال “پاچینکو” نیز از این قائده مستثنی نبوده و به همین جهت از کیفیت بصری بالایی برخوردار است. همچنین به لطف رُمان پرفروش و موفق “مین جین لی” از پشتوانه داستانی قدرتمندی بهره‌مند بوده که در موفقیت آن بسیار تاثیرگذار بوده است. سریال “Pachinko” اگرچه توسط آمریکایی‌ها ساخته شده اما عوامل اصلی آن کره‌ای می‌باشند. داستان و فرم سینمایی این سریال تاحدود زیادی کره‌ای می‌باشد و ما میدانیم که کره‌ای‌ها در ساخت آثار درام تبحر بالایی دارند. پس میتوان گفت که این سریال کیفیت آمریکایی و داستان‌سرایی جذاب کره‌ای‌ها را بصورت یکجا دارد و نتیجه‌ی آن اثری ارزشمند بوده که افراد علاقه‌مند به این ژانر را مطمئناً راضی نگه خواهد داشت.
امتیاز سریال: ۸۰
سریال Pachinko
نمره سایت ساعت 7 (ارزش اثر)
(خیلی خوب)
کیمچی با طعم زندگی!
در پایان میتوان گفت که سریال “Pachinko” یکی از خالص‌ترین و تاثیرگذارترین درام‌های تلویزیونی در سالهای اخیر بوده است. در این سریال خبری از قهرمانان شگفت‌انگیز و شخصیت‌های پر زرق و برق نیست. بلکه شخصیت‌های اصلی آن انسان‌های ساده و معمولی‌اند که آزمون‌های زندگی را یکی در میون پاس می‌کنند. فیلم‌ها و سریالهای امروزی به لطف ورود غول‌های حوزه تکنولوژی به بخش سرگرمی از لحاظ تامین بودجه مشکلی ندارند. پس سریال “پاچینکو” نیز از این قائده مستثنی نبوده و به همین جهت از کیفیت بصری بالایی برخوردار است. همچنین به لطف رُمان پرفروش و موفق “مین جین لی” از پشتوانه داستانی قدرتمندی بهره‌مند بوده که در موفقیت آن بسیار تاثیرگذار بوده است. سریال “Pachinko” اگرچه توسط آمریکایی‌ها ساخته شده اما عوامل اصلی آن کره‌ای می‌باشند. داستان و فرم سینمایی این سریال تاحدود زیادی کره‌ای می‌باشد و ما میدانیم که کره‌ای‌ها در ساخت آثار درام تبحر بالایی دارند. پس میتوان گفت که این سریال کیفیت آمریکایی و داستان‌سرایی جذاب کره‌ای‌ها را بصورت یکجا دارد و نتیجه‌ی آن اثری ارزشمند بوده که افراد علاقه‌مند به این ژانر را مطمئناً راضی نگه خواهد داشت.
